اثربخشي آموزش مهارت هاي تنظيم هيجان بر اهمال كاري تحصيلي و انعطاف پذيري شناختي دانش آموزان با اعتياد به فضاي مجازي

زمينه و هدف: وابستگي به اينترنت داراي عواقب خطرناكي است و دركل جهان با سرعت هشداردهنده اي به خصوص در كودكان و نوجوانان رو به افزايش است. اين پژوهش با هدف بررسي اثربخشي آموزش مهارت هاي تنظيم هيجان بر اهمال كاري تحصيلي و انعطاف پذيري شناختي دانش آموزان وابسته به فضاي مجازي انجام شد. روش: اين مطالعه يك طرح نيمه آزمايشي با پيش آزمون و پس آزمون با گروه گواه بود. جامعه آماري شامل دانش آموزان متوسطه يكم با اعتياد به فضاي مجازي ناحيه 2 شهر رشت در سال تحصيلي 1399-1398 بود. نمونه اين پژوهش 36 نفر بودند كه به صورت نمونه گيري در دسترس انتخاب و به طور تصادفي در گروه آزمايش و گواه جايدهي شدند (18 نفر در هر گروه). براي جمع آوري داده ها از آزمون اعتياد به اينترنت (يانگ، 1998)، مقياس اهمال كاري تحصيلي (سولومون و راثبلوم، 1984) و پرسش نامه انعطاف پذيري شناختي (دنيس و وندروال، 2010) استفاده شد. آموزش تنظيم هيجان طي 12 جلسه در گروه آزمايش اجرا شد و گروه گواه هيچ آموزشي را دريافت نكرد. داده ها با استفاده از تحليل كواريانس چندمتغيره و با نرم افزار SPSS-23 تحليل شدند. يافته ها: نتايج نشان داد كه ميانگين نمرات اهمال كاري تحصيلي و انعطاف پذيري شناختي پس از آموزش تنظيم هيجان، در گروه هاي آزمايش و گواه تفاوت معناداري داشته است (p 0/01). به عبارت ديگر، آموزش تنظيم هيجان به افزايش ميانگين نمرات انعطاف پذيري شناختي و كاهش ميانگين نمرات اهمال كاري تحصيلي در آزمودني هاي گروه آزمايش نسبت به گروه گواه منجر شد. نتيجه گيري: بر اساس يافته هاي پژوهش حاضر، آموزش مهارت هاي تنظيم هيجان مي تواند به عنوان يك مداخله مؤثر بر اهمال كاري تحصيلي و انعطاف پذيري شناختي دانش آموزان داراي اعتياد به فضاي مجازي مورد استفاده قرار گيرد.