اثربخشي برنامۀ آموزش حل‌ مسئله بر گسترۀ توجه دانش‌آموزان با نشانگان ‌داون

زمينه و هدف: گسترۀ توجه به عنوان مهم ترين كاركرد شناختي كه در يادگيري، حافظه و ادراك نقش تعيين كننده اي دارد، در كودكان كم توان ذهني با اختلال مواجه است. هدف اين پژوهش بررسي آموزش مبتني بر حل مسئله بر گسترۀ توجه دانش آموزان با نشانگان داون بود. روش: روش پژوهش حاضر نيمه تجربي از نوع پيش آزمون، پس آزمون، پيگيري با گروه گواه است. جامعۀ آماري پژوهش شامل تمامي دانش آموزان نشانگان داون شهر كرمانشاه در سال تحصيلي 1400-1401 بود. نمونۀ مورد مطالعه شامل 30 دانش آموز با نشانگان داون بود كه با روش هدفمند، انتخاب و با جايدهي تصادفي به دو گروه آزمايشي (15 نفر) و گواه (15 نفر) تقسيم شدند و برنامۀ آموزش حل مسئله در طي 15 جلسۀ يك ساعته، هفته اي يك مرتبه (15 هفته) براي گروه آزمايش ارائه شد. ابزار گردآوري اطلاعات براي سنجش گسترۀ توجه آزمون عملكرد پيوسته رازولد و همكاران بود. تحليل داده ها توسط نسخه 24 نرم افزار SPSS و با استفاده از روش اندازه گيري مكرر مختلط انجام شد. يافته ها: بر اساس نتايج به دست آمده، بين نمرات پيش آزمون-پس آزمون در زيرمقياس هاي گسترۀ توجه تفاوت معناداري وجود دارد، اما بين نمرات پس آزمون-پيگيري تفاوت معنادار نبود(0/05 p). نتيجه گيري: اين پژوهش نشان داد آموزش حل مسئله بر گسترۀ توجه دانش آموزان با نشانگان داون اثربخش است، بنابراين استفاده از اين شيوۀ شناختي به منزلۀ يك برنامۀ شناختي مؤثر در آموزش و پروش كودكان با نشانگان داون، از اهميت فراواني برخوردار است. تلويحات نتايج به دست آمده در مقاله مورد بحث قرار گرفته است.