اثربخشي برنامه درسي ارتقاء ذهن بر بهزيستي روان‌شناختي و ويژگي‌هاي شخصيتي دانش‌آموزان دختر

زمينه و هدف: مطالعات اندكي نقش ذهن آگاهي بر بهزيستي را در كودكان مورد بررسي قرار داده اند. با توجه به اين كه تفاوت هاي فردي مي توانند بر پذيرش و تأثيرگذاري آموزش ذهن آگاهي نقش مهمي داشته باشند درك نقش پنج عامل شخصيت در پاسخ گويي به مداخلات ذهن آگاهي ضروري به نظر مي رسد، بنابراين هدف پژوهش حاضر بررسي اثربخشي برنامه درسي ارتقاء ذهن بر بهزيستي و پنج عامل بزرگ شخصيت بر اساس نظريه تغيير مالوني و همكاران (۲۰۱۶) بود. روش: طرح پژوهش، آزمايشي از نوع پيش آزمون و پس آزمون با گروه گواه بود. جامعه آماري شامل تمامي دانش آموزان دختر مشغول به تحصيل در پايه هاي سوم تا پنجم دبستان شهر كرمان در سال تحصيلي ۱۴۰۰-۱۳۹۹ بودند كه به صورت تصادفي ساده، ۳۵ نفر در گروه آزمايشي و ۳۵ نفر در گروه گواه جاي داده شدند و به شاخص كيفيت زندگي مرتبط با سلامت (ارهارت و همكاران، ۲۰۰۹) و پنج عامل بزرگ شخصيت كودك و نوجوان (ماركوس و ككينوس، ۲۰۱۷) پاسخ دادند. سپس آموزش هاي برنامه درسي ارتقاء ذهن در ۱۵ جلسه طي ۶ ماه به گروه آزمايش ارائه شد، در حالي كه گروه گواه در آموزش شركت نكردند. تحليل نهايي داده ها با ۶۶ شركت كننده با استفاده از نسخه ۲۶ نرم افزار SPSSو تحليل كوواريانس چند متغيره انجام شد. يافته ها: براساس يافته ها بين ميانگين متغيرهاي بهزيستي، توافق و برون گرايي در گروه آزمايش و گواه تفاوت وجود دارد و برنامه درسي ارتقاء ذهن موجب بهبود بهزيستي، توافق و برون گرايي دانش آموزان گروه آزمايش شده است (0/05 p). نتيجه گيري: نتايج نشان دهنده ضرورت تمركز آموزش هاي برنامه درسي ارتقاء ذهن بر افزايش بهزيستي است. همچنين در صورتي كه آموزش هاي ذهن آگاهي با توجه به صفات شخصيتي افراد به ويژه توافق و برون گرايي ارائه شود نتايج قابل ملاحظه تري را مي توان انتظار داشت.