اثر تجربة گردشگري بر فرايند تصميم‌گيري سرمايه‌گذاران (مطالعة موردي امتيازدهي سرمايه‌گذاران حوزة كارآفريني در ايران به شاخص‌هاي طرح‌ها)

در اين پژوهش، امكان اثرگذاري جذابيت گردشگري يك منطقه در جذب سرماية سرمايه‌گذاران، حتي در طرح‌هاي غيرمرتبط با گردشگري بررسي شد. براي اين منظور، فرايند تصميم‌گيري سرمايه‌گذاران و مشخصاً سرمايه‌گذاران حوزة كارآفريني ايران به‌منزلة جامعة مطالعه‌شده سنجش شد. در اين راستا، براي بررسي طرح سرمايه‌گذاري (توليد روغن ماهي ـ امگا3)، به كارشناسان و مديران سرمايه‌گذاري خطرپذير پرسش‌نامه‌اي داده شد كه در بخش اول، از مشخصات پاسخ‌دهندگان و منطقه‌اي كه در آن سابقهٔ بازديد و تمايل به سفر مجدد به آن را داشته‌اند (تجربهٔ گردشگري) پرسش شد. سپس به‌صورت رندوم، يك‌بار مشخصات طرح امگا3 جانمايي‌شده در منطقه‌اي كه فرد داراي تجربة گردشگري بود (با استفاده از پايپينگ پرسش‌نامهٔ الكترونيكي) و يك‌بار مشخصات همان طرح واقع در منطقهٔ خنثي به پاسخ‌دهندگان داده شد و شاخص‌هاي ارزيابي مرتبط با تصميم‌گيري در غربالگري طرح‌ها (شامل امتياز به شاخص‌هاي مختلف طرح) از ايشان سؤال شد. بررسي‌هاي آماري نشان داد افراد با اختلاف معناداري طرح جانمايي‌شده در منطقه‌اي را كه به نظرشان به لحاظ گردشگري جذاب بوده براي سرمايه‌گذاري نيز جذاب‌تر تشخيص داده‌اند؛ بنابراين مي‌توان نتيجه گرفت كه درصورتي كه منطقه‌اي درحكم مقصد گردشگري تجربه‌اي مثبت در ذهن گردشگران (كه در ميان آنان تصميم‌سازان سرمايه‌گذاري نيز وجود دارند) برجاي گذارد، اين امكان وجود دارد كه اين اثر موجب افزايش شانس جذب سرمايه‌گذاري بيشتر و توسعة آن منطقه شود.