تأثيرگذاري زيرساخت‌هاي گردشگري در ميزان وفاداري گردشگران (مطالعة موردي: شهر اصفهان)

هدف از پژوهش حاضر، تبيين اثرگذاري زيرساخت گردشگري بر ميزان وفاداري گردشگران (مطالعة موردي: شهر اصفهان) است. پژوهش حاضر، به لحاظ هدف كاربردي و به لحاظ روش توصيفي ـ هم‌بستگي است. جامعة آماري پژوهش را گردشگران داخلي شهر اصفهان تشكيل مي‌دهند كه از تيرماه تا شهريورماه ۱۳۹۸ به شهر اصفهان سفر كرده‌اند. نمونة بررسي‌شده طبق جدول مورگان، 400 نفر محاسبه شد كه از نمونة مذكور، 380 پرسش‌نامة معتبر استخراج ‌شد. ابزار جمع‌آوري اطلاعات، پرسش‌نامة استاندارد بود كه به روش نمونه‌گيري در دسترس در اختيار نمونة آماري تحقيق قرار گرفت. روايي محتوايي (به‌دست 25 نفر از اساتيد دانشگاه و فعالان صنعت) و روايي سازه (با تحليل عاملي تأييدي) بررسي و تأييد شد و همچنين پايايي پرسش‌نامه از طريق آلفاي كرونباخ (0.9) محاسبه و تأييد شد. مدل مفهومي پژوهش در نرم‌افزار ايموس، بررسي و تحليل و همة فرضيات پژوهش حاضر تأييد شد. نتايج تحليل مسير پژوهش حاضر بيانگر آن است كه زيرساخت گردشگري به‌صورت مستقيم بر رضايت گردشگر با ضريب 0.934 و تصوير مقصد با ضريب 0.654، و به‌صورت غيرمستقيم بر وفاداري گردشگري با ضريب 0.594 اثرگذار است. اين نتايج بيانگر آن است كه بهبود زيرساخت گردشگري باعث افزايش رضايت گردشگر و مطلوبيت تصوير مقصد به‌صورت مستقيم و افزايش وفاداري در گردشگر به‌صورت غيرمستقيم مي‌شود.