الگوي فضايي رفتار گردشگران در مقصدهاي گردشگري تحليلي بر چيدمان فضايي حركت‌هاي بازديدكنندگان در محدودۀ بافت تاريخي شهر يزد

در چند دهۀ اخير، محققان بر تشريح رفتار فضايي تحرك گردشگران در مقصدهاي شهري تأكيد داشته‌‌اند، به‌گونه‌اي كه دستيابي به استراتژي‌هاي بهينه براي توسعۀ گردشگري شهري نيازمند شناخت قاعدۀ معمول ميان رفتار كاربران و فضاي مقصدهاي گردشگري است. هدف از اين مطالعه شناسايي الگوي رفتار فضايي بازديدكنندگان به‌منظور توسعۀ گردشگري در بافت تاريخي يزد است. در اين پژوهش كاربردي، با روش توصيفي ـ تحليلي، تحركات بازديدكنندگان در مجموعۀ بافت تاريخي شهر يزد ارزيابي شده است. به اين منظور، از مجموع جامعۀ آماري سالانۀ گردشگران شهر يزد، با استفاده از روش كوكران، 360 گردشگر در محدودۀ بافت تاريخي شهر يزد تصادفي انتخاب و اطلاعات با روش پرسش‌نامه‌هاي مصاحبه‌اي و سيستم اطلاعات جغرافيايي  GISجمع‌آوري شدند. در مرحلۀ تجزيه‌و‌تحليل، از آزمون‌هاي تي‌دو نمونۀ مستقل، آناليز واريانس يك‌طرفه، ضريب هم‌بستگي پيرسون و رگرسيون خطي در نرم‌افزار SPSS بهره گرفته شد. درنهايت، تحليل الگوي فضايي تحرك بازديدكنندگان در نقشه‌هاي شناختي آنان با روش چيدمان فضايي AGRAPH انجام شد. نتايج پژوهش نشان داد كه شاخص ميزان درآمد، ويژگي‌هاي سفر گردشگران از نظر ويژگي‌هاي فردي گردشگران؛ شاخص الگوي تحرك و ويژگي‌هاي فيزيكي مقصد و شاخص شدت پراكنش جاذبه‌ها/فعاليت‌ها بيشترين تأثير را در تحرك فضايي بازديدكنندگان بافت تاريخي شهر يزد داشته‌اند. درنهايت، با توجه به نقشه‌هاي شناختي بازديدكنندگان، هفت الگوي رفتار جابه‌جايي فضايي در مقصد شناسايي شد. براساس الگوي نهايي، گره مجموعۀ اميرچخماق بهترين شرايط را در بافت تاريخي شهر يزد دارد.