نقش بازنمايي مكان در رسانه‌هاي برخط بر شكل‌گيري تصوير ذهني اقامت‌گاه‌هاي سنتي (مطالعۀ موردي: اقامت‌گاه‌هاي كاشان به شيوۀ نظريۀ زمينه‌اي)

تأثير مؤلفه‌هاي معمارانه و درك و تفسير گردشگران از شرايط، فرايندها و پيامدهاي روند شكل‌گيري مقصد بسيار مهم است. اين مطالعه با بهره‌گيري از رويكردي كيفي با هدف فهم تصوير ذهني گردشگران از اقامت‌گاه‌هاي سنتي كاشان در رسانۀ‌ برخط تلاش كرد اهميت بازنمايي مكان در اين رسانه‌ها و طراحي مدل براي آن را تبيين كند. اين پژوهش از نوع كيفي است و براي ارائۀ نظريۀ نهايي از رويكرد نظريۀ زمينه‌اي ابداعي كوربين و استراوس استفاده كرده است. داده‌هاي تحقيق از طريق مصاحبه‌هاي نيمه‌ساختاريافته با 32 نفر از گردشگران داخلي و خارجي، راهنمايان مجرب گردشگري و كارشناسان توليد محتوا و مديران اقامت‌گاه‌هاي سنتي و نيز مشاهدات ميداني گردآوري شد. داده‌ها براساس تحليل ساختارمند نظريۀ زمينه‌اي و براساس كدگذاري باز، محوري و گزينشي تجزيه‌وتحليل شدند. درنهايت، يافته‌هاي تحقيق ترسيم و در قالب مدلي پارادايمي متشكل از سه بُعد شرايط، راهبردها و پيامدها ارائه شد. يافته‌هاي به‎دست‌آمده شامل 9 مقولۀ فرعي متشكل از فضاي مجازي، بازنمايي مكان‌محور، گردشگري فرهنگي، بستر جغرافيايي مقصد، عوامل مديريتي، گردشگر، ارزيابي مكان، تعامل و تبادل برخط و ارتقاي گردشگري معماري‎ است. مقولۀ اصلي اين تحقيق تجربه با واسطۀ مكان است كه مقولات فرعي را دربر مي‎گيرد. مدل مفهومي براي توضيح روابط ميان مقولات طراحي شد. شناخت مؤلفه‎هاي معماري مؤثر در بازنمايي بناها با تبيين چگونگي شكل‎گيري تصوير ذهني گردشگران از اقامت‌گاه‎هاي سنتي كاشان در رسانه‎هاي برخط انجام شد. نتايج اين مطالعه مي‌تواند به متخصصان گردشگري و معماران در فهم ادراكات و نيازهاي گردشگران از اقامت‌گاه‎هاي سنتي در رسانه‌هاي برخط كمك كند