چالش‌هاي سازمان‌هاي حرفه‌اي شهرسازي ايران از ديدگاه حرفه‌مندان، مورد مطالعاتي: سازمان نظام مهندسي ساختمان

سازمان‌هاي حرفه‌اي علي‌رغم اهميت و جايگاهي كه در تقويت موضع حرفه‌اي مي‌توانند ايفا نمايند، در ادبيات شهرسازي مغفول واقع شده‌اند. اين در حاليست كه آن‌ها در مسير ايفاي نقش‌هاي چندگانه‌اي كه بر عهده‌شان گذاشته شده است، با چالش‌ها و موانع جدي مواجه هستند. در چنين بستري با گذشت حدود سه دهه از تجربه سازمان‌هاي حرفه‌اي شهرسازي هنوز چشم‌انداز پيش روي آن‌ها مبهم و حتي تيره و تار تصوير شده است. لذا در اين پژوهش تلاش شده است با رويكرد انتقادي چالش‌هايي پيش روي اين سازمان‌ها مورد بررسي قرار گرفته و تصويري از وضعيت كنوني و چشم‌اندازهاي آتي آن‌ها با تمركز بر سازمان نظام مهندسي ساختمان به عنوان يكي از فعال‌ترين اين سازمان‌ها در عرصه شهرسازي ارائه گردد. بدين منظور روش تحليل گفتمان انتقادي براي شناسايي اين چالش‌ها مبناي عمل قرار گرفته است. با نمونه‌گيري هدفمند از نوع گلوله برفي، در مجموع 20 فرد مطلع از ميان اعضاي بدنه حرفه‌اي و مديريتي سازمان نظام مهندسي انتخاب شده‌اند. داده‌هاي پژوهش نيز با روش مصاحبه‌هاي گفتماني گردآوري شده‌اند. در نتيجه تحليل‌ها سه گروه از چالش‌ها شامل عوامل بيروني، عوامل درون سازماني و عوامل درون‌گروهي شناسايي شده‌اند. در اين ميان عوامل بيروني كه اشاره به فراهم نبودن بستر و زمينه براي نقش‌آفريني اين سازمان‌ها دارند، بيش‌ترين سهم را به خود اختصاص داده‌اند. در رده بعدي دامنه متنوع‌تري از چالش‌هاي درون‌گروهي قرار دارند كه معرف نقدهاي شهرسازان نسبت به جامعه حرفه‌اي خود است. در آخرين رده نيز عوامل درون سازماني كه عمدتاً به روابط درون سازماني اشاره دارند، قرار گرفته است. مجموعه اين چالش‌ها نشان‌دهنده مسير دشواري است كه پيش روي جامعه حرفه‌اي شهرسازي قرار دارد.