آسيب‌شناسي سازوكار‌‌هاي فرآيند پژوهش در شهرداري تهران و ارائه‌ي راهكارهاي اجرايي

با توجه به اهميت پژوهش قبل از هر اقدام توسعه‌اي، شهرداري به عنوان سازماني كه نقش پررنگي در مديريت شهر دارد، بايد يك ساختار پژوهش مطلوب و يكپارچه داشته باشد تا با ايجاد يك چرخه‌ مطلوب، باعث تقويت و توسعه‌ زيرساخت‌ها و ظرفيت‌هاي پژوهشي در حوزه‌هاي گوناگون مطالعات شود. اين پژوهش سعي دارد ضمن شناسايي آسيب‌‌‌هاي كلي، فرآيند مسئله‌يابي و فرآيند پژوهش در شهرداري مناطق ۲۲‌گانه تهران، فرآيند تبديل موضوع به مسئله‌ قابل پژوهش را ارزيابي كند. ‌‌هم‌چنين در ‌اين راستا به منظور اصلاح فرآيند تعريف مسئله و كاربست برونداد‌‌هاي حاصل در اصلاح فر‌آيندهاي مديريتي مرتبط با تحقيقات شهري با محوريت شهرداري تهران پيشنهاداتي را در جهت به كاربست رسيدن پروژه‌‌‌ها ارائه كند. در پژوهش حاضر، براي جمع‌آوري اطلاعات و داده‌ها از شيوه اسنادي و براي گردآوري اطلاعات مورد نياز از شيوه‌ مصاحبه عميق بهره گرفته شده و 25 مصاحبه عميق با سه گروه خبرگان، مسئولين شهري، مجريان و ناظران به صورت گلوله برفي انجام شده است. با توجه به يافته‌هاي پژوهش، مدل مفهومي فرآيند پژوهش در شهرداري مناطق 22‌گانه تهران در شش مرحله‌ طراحي نظام كنترل پروژه، انتخاب ناظر، تهيه و تاييد آر اف پي، فراخوان و تاييد مجري، انجام پژوهش، به‌كارگيري نظام كاربست و نظارت، پيشنهاد و ارائه شده و سپس با استفاده از تكنيك تحليل محتوا، آسيب‌شناسيِ صورت‌گرفته تحليل شده است. نتايج مصاحبه‌ها و تحليل محتوا نشان مي‌دهد در بخش‌هاي طراحي نظام كنترل پروژه، به‌كارگيري نظام كاربست و انتخاب ناظر، تهيه و تاييد آر اف پي در فرآيند پژوهش شهرداري تهران، آسيب‌هاي بيشتري وجود دارد. در ادامه‌ روند تحقيق، فرآيند پژوهش پيشنهادي در شهرداري تهران با بسط مدل عرضه و تقاضا و رويكرد خط‌مشي‌گذاري همراه با توصيه‌هايي در جهت به كاربست رسيدن اين فرآيند ارائه شده است.