ارزيابي چندمعيارهٔ قابليت طبيعت‌گردي به روش تركيب خطي وزن‌دار و تركيب آن با روش فازي

طبيعت‌گردي يكي از منابع مهم درآمدزايي و راه‌هاي توسعهٔ پايدار با توجه به توانمندي‌هاي سرزمين است. در صورت بي‌توجهي به قابليت‌هاي سرزمين براي اين كاربري، نه‌تنها اهداف موردنظر محقق نخواهد شد، بلكه سرزمين دچار تخريب خواهد شد. هدف از اين تحقيق تعيين مناطق با قابليت طبيعت‌گردي در زيرحوضهٔ آب‌خيز پلاسجان در استان‌هاي اصفهان و چهارمهال و بختياري به روش ارزيابي چندمعياره است. به اين منظور، ابتدا با بررسي ديدگاه‌هاي كارشناسان و مرور منابع، داده‌هاي موردنياز، مانند نقشهٔ كاربري و پوشش اراضي و مظاهر زيباي طبيعت تعيين، استانداردسازي و وزن‌دهي شدند. استانداردسازي معيارها به روش فازي و  محدوديت‌ها به روش بولين انجام شد. وزن معيارها به روش AHP و با استفاده از نظر كارشناسان و استادان دانشگاه تعيين شد. لايه‌هاي اطلاعاتي از منابع گوناگون تهيه، دقت آن‌ها بررسي و به روش تركيب خطي وزن‌دار با يكديگر تركيب و مدل قابليت طبيعت‌گردي تهيه و نقشهٔ قابليت طبيعت‌گردي منطقه در شش طبقه ارائه شد. نتايج به‌دست‌آمده نشان داد كه مناطق با قابليت خيلي زياد و زياد با وسعت 2701 و 7101 هكتار در مجاورت منابع آب، ساير مناظر زيباي طبيعي و راه‌هاي دسترسي قرار گرفته‌اند. بررسي نقشهٔ قابليت طبيعت‌گردي منطقه نشان داد مناطق با قابليت متوسط و كم با مساحت 17187 و 176539 هكتار در برخي مناطق، نواحي مجاور منابع آب با فاصلهٔ دورتر از جاده هستند. علاوه بر اين، بررسي پرسش‌نامه‌هاي تكميل‌شده توسط گردشگران نشان داد، علي‌رغم اهميت فراوان مظاهر زيباي طبيعي، توسعهٔ زيرساخت‌ها اهميت ويژه‌اي دارد.