تدوين راهبردهاي بازآفريني بافت تاريخي شهر سنندج از طريق كاربست رويكرد طب سوزني شهري

اين روزها رشد بالاي شهرنشيني، جامعه انساني و بافت‌‌هاي شهري را با مشكلاتي روبه‌‌رو نموده است و اين درحالي است كه برنامه‌‌ريزان ‌‌شهري نيز، فاقد راه‌‌حل‌‌هاي مناسب براي حل مشكلات نوظهور شهرها مي‌‌باشند. رويكرد طب سوزني شهري به معناي مداخلات كوچك‌‌مقياس و كم‌‌هزينه در نقاط حساس و تاثيرگذار است، كه از آن مي‌‌توان به عنوان راه‌‌حلي مناسب در بهبود وضعيت بافت‌‌هاي تاريخي استفاده نمود. هدف از اين پژوهش، كاربست رويكرد طب سوزني شهري و استفاده از پتانسيل‌‌هاي منحصر به فرد موجود در بافت تاريخي شهر سنندج، به منظور تدوين راهبردهايي در جهت بازآفريني و افزايش حس سرزندگي در آن مي‌باشد. در اين پژوهش از روش تحقيق كيفي به منظور كاربست رويكرد طب سوزني شهري استفاده شده است. به منظور كاربست رويكرد طب سوزني شهري در محدوده‌‌ي پژوهشي، اصول مورد نظر در سه دسته تحليل و تدقيق (شناخت محدوده)، تعيين نقاط مداخلاتي و اقدامات هدفمند، تقسيم و مورد بررسي قرار گرفته كه مراحل انجام آن شامل: جمع‌‌آوري اطلاعات كتابخانه‌‌اي، توليد نقشه‌‌ي پهنه‌‌هاي مداخلاتي، بررسي مشكلات موجود در محدوده‌‌ي پژوهشي با استفاده از پرسش‌نامه اسكلتي- عضلاني نورديك، تحليل مشكلات با استفاده از روش OWAS و در پايان توليد نقشه نقاط مداخلاتي مي‌باشد. جامعه آماري اين پژوهش شامل ساكنين محلات بافت تاريخي شهر سنندج است، كه اطلاعات حاصل از آن به طور ‌‌مستقيم بر روي نتايج پژوهش تاثيرگذار است. نتايج اين پژوهش نشان‌دهنده‌‌ي آن است كه رويكرد طب سوزني‌‌شهري با استفاده از عواملي هم‌چون مداخلات كوچك‌مقياس، استفاده از پتانسيل‌‌هاي موجود محلات، مشاركت ساكنين، عوامل فرهنگي ‌‌و غيره، مي‌‌تواند تغييرات قابل توجهي را هم‌چون بهبود كيفيت زندگي، حضور ساكنين و گردشگران در سطح محلات، توسعه اقتصاد محلي، افزايش خلاقيت و كاهش نابرابري‌‌هاي اجتماعي را فراهم آورد.