نقش فناوري‌هاي نوظهور در امنيت و قدرت ملي كشورها؛ فرصت‌ها و تهديدها

قرن بيست و يكم، با يك تحول بنيادين بر پايه علوم و فناوري مصادف گرديده است. رشد شتابان علم، پرده از چهره نوع نويني از فناوري برداشت كه از آن به عنوان فناوري‌هاي نوظهور ياد مي‌شود. مهمترين تفاوت اين فناوري با نوع ماقبل خود اين است كه فناوري‌هاي نوظهور دائماً در حال برشدن بوده و وابستگي اجتناب‌ناپذيري با فناوري‌هاي پيشين دارند. از مهمترين مصاديق فناوري‌هاي نوظهور هوش مصنوعي، چاپ سه بعدي و فناوري فضايي است كه در اين مقاله به آنها پرداخته شده است. از آنجايي كه دولت‌ها همواره به دنبال كسب و ارتقاي قدرت و امنيت ملي خود بوده‌اند و در اين مسير با ديگر كنش‌گران در رقابت پايان‌ناپذيري قرار گرفته‌اند، اين مقاله با روش توصيفي ـ تبييني، با تبيين فرصت‌ها و تهديدهاي ناشي از پيشرفت فناوري‌هاي نوظهور، در پي پاسخ به اين پرسش است كه فناوري‌هاي نوين چه جايگاهي در امنيت و قدرت ملي كشورها دارد و در اين زمينه چه تهديدها و فرصت‌هايي پيش رو است؟ با توجه به اينكه عوامل متعددي در كسب و ارتقاي امنيت و قدرت ملي مؤثر بوده، هدف اين است كه تأثير فناوري‌هاي نوظهور بر امنيت و قدرت ملي كشورها بررسي شود كه نتيجه كلي مقاله نشان مي‌دهد فناوري نوظهور به عنوان يك ابزار نوين در اختيار كنش‌گران همانند تمامي قابليت‌هاي ديگر در اختيار بازيگران نظام بين‌الملل داراي تهديدها و فرصت‌هايي است كه كارگزاران سپهر بين‌الملل مي‌بايست بر اساس نياز و با بهره‌مندي از ظرفيت‌هاي موجود، تمامي تهديدها را به فرصت تبديل نموده و در راستاي منافع ملي خود به‌كار گيرند.