حق بر سلامت و تحريم‌هاي آمريكا در دوره ترامپ بر عليه جمهوري اسلامي ايران؛ با تاكيد بر تحريم‌هاي دارويي و تجهيزات پزشكي

پس از پايان جنگ جهاني دوّم، قالب تغييرات، جهان را به سمت گسترش همكاري ها، سوق داد. منشور ملل متحد ضمن تعيين راهكارهاي مختلف براي ايجاد صلح، اشاره گسترده اي به واژه حقوق بشر كرد و آن را تبديل به گفتماني نمود، كه در جامعه جهاني، رعايت آن مي‌تواند به عنوان عامل مهّمي در مقبوليت عمومي يك كشور تلقي شده و تا بدان جا اهميت يافت كه تمامي سازوكارهاي بين المللي مي‌بايست مطابق آن باشد. در اين بين چارچوبه تحريم‌ها در قوانين سازمان ملل مشخص شده و منشور ملل متحد به صراحت تحريم‌هايي را كه موجب نقض حقوق بشر مي‌شود، نقض مي‌كند. در حاليكه بر خلاف اين موضوع، آمريكا با ايجاد تحريم‌هاي يك‌جانبه عليه ايران، موجب بسته شدن راه‌هاي سياسي و اقتصادي، خريد دارو، مواد اوّليه دارويي و تجهيزات پزشكي شده است. هدف مقاله آن است كه به نقش تحريم‌هاي آمريكا در نقض سلامتي مردم ايران بپردازد. اين پژوهش با رويكردي توصيفي تحليلي به دنبال دستيابي به اين پرسش است كه تحريم‌هاي آمريكا در حوزه دارويي و تجهيزات پزشكي چه پيامدهايي بر سلامت مردم ايران داشته است؟ يافته‌هاي پژوهش حاكي از آن است كه، هر چند بر روي كاغذ، اقلام دارويي و تجهيزات پزشكي جزو اقلام بشردوستانه بوده و نمي‌بايست در رديف تحريم‌ها قرار گيرند اما آمريكا با اتخاذ تحريم‌هاي يك‌جانبه موجبات تحريم دارو و تجهيزات پزشكي را فراهم كرده و از اين طريق به نقض حقوق بين الملل و قواعد حقوق بشري مبادرت نموده و بدين شكل موجب تضييع حق بر سلامت مردم ايران شده است.