مهاجرت و مرزهاي بشردوستانه؛ نقض حقوق بشر به نام حقوق بشر در اتحاديه اروپا

پناهندگي و مهاجرت و آثار و پيامدهاي آن از جمله واقعيات و معضلات جهان معاصر است. كه در اين ميان مرزهاي بشر دوستانه مفهومي بديع و تازه در نظام بين الملل است كه ناظر بر برخي تلاشها براي كاستن از آلام و رنجهاي مهاجران در مرزها به ويژه مرزهاي اتحاديه اروپاست - اين اقدام در عمل نتوانسته است حقوق پناهجويان را تأمين و در سايه منافع امنيتي اتحاديه اروپا رنگ باخته است. در همين ارتباط سوال اصلي مقاله اين است كه تمهيد مرزهاي بشر دوستانه از سوي اتحاديه اروپا تا چه توانسته است حقوق اوليه و بديهي مهاجرين و پناهندگان را تأمين نمايد؟ فرضيه پژوهش نيز بدين گونه طراحي شده است كه سياستها و اقدامات بشردوستانه مرزي در اتحاديه اروپا كه منطقا بايد درد و رنج مهاجرين و پناهندگان را تسكين دهند، بيش از رعايت الزمات حقوق بشرى تحت تأثير ملاحظات سياسي بوده و در عمل به بخشي از ابزار توجيه انواع و اقسام خشونت ورزي در مرزهاي اتحاديه تبديل شده است. اين مقاله در چارچوب رويكردي هنجاري توصيفي با بهره گيري از روش كيفي مبتني بر ادبيات مرزهاي بشر دوستانه ضمن بررسي اين فرايند نشان مي دهد كه تأكيد بر رويه ها و مؤلفه هاي امنيت انساني به جاي امنيت ملي و دولتي مي تواند چارچوب مطلوبي براي به ثمر نشاندن مرزهاي بشر دوستانه .باشد موضوع اين امنيت حيات و كرامت انساني و غايت آن محافظت از بنيادهاي اصلي حيات نوع بشر در مقابل تهديدهاي فراگير و تأمين مصالح در از مدت زندگي انسانهاي پناهنده و مهاجر است.