وضعيت كنوني نظم بين المللي، روندهاي آينده و پيامد آن براي جمهوري اسلامي ايران

نظم بين‌المللي هرگز از ثبات و استمرار برخوردار نبوده و در طول تاريخ روابط بين‌الملل همواره در معرض دگرگوني بوده است كه مهم‌ترين تغيير آن در اواخر قرن بيستم صورت گرفت. متاثر از اين تغيير، يكي از مهم‌ترين موضوعاتي كه دانش پژوهان را به نظريه‌پردازي واداشته، مباحثه در مورد نوع نظم بين‌المللي و چشم انداز آتي آن بوده است. مسلماً در اين مسير پيامدهايي نيز متوجه كشورهاي نظير ايران در عرصه بين‌الملل نيز خواهد بود. بر اين اساس نويسنده هدف مقاله را در بررسي و تبيين سه محور «تصوير وضع موجود از نظم بين‌الملل»، «روند‌هاي آينده» و «تأثير آن بر جمهوري اسلامي ايران» خلاصه مي‌كند. لذا سوال اصلي مقاله از اين قرار است كه چه تصويري از وضعيت كنوني نظم بين‌الملل و چشم انداز آتي آن حاكم است و چه پيامدهايي براي ايران دارد؟ روش بررسي پژوهش توصيفيتحليلي مي باشد و نتيجه‌گيري كلي نشان مي‌دهد كه وضعيت توزيع قدرت بعد از فروپاشي شوروي به صورت تك‌قطبي درآمده است؛ اين وضعيت اكنون نيز تداوم يافته‌است؛ اما روندها نشان مي‌دهند كه چين آمريكا را دنبال مي‌كند و آن را به رقابت مي‌كشد. درنتيجه نظام بين‌الملل از وضعيت موجود خارج و به دورۀ استقرار نظم بين‏المللي جديد حركت خواهد كرد؛ در خصوص تأثير اين وضعيت بركشورهاي نظير ايران نيز بر ضرورت پيوند استراتژيك با يكي از قدرت‌هاي بزرگ تأكيد مي‌شود.