پيش‌بيني كوتاه‌مدت و درازمدت تغيير اقليم بر آسيب‌پذيري سفره‌هاي آب زيرزميني با استفاده از شاخص DRASTIC و نرم‌افزار TerrSet

امروزه اثر تغييرات كاربري اراضي بر ميزان آسيب پذيري آبخوان سنجيده شود. از آن جايي كه پتانسيل آلودگي نقاط مختلف يك آبخوان از نظر رسيدن آلاينده به آب زيرزميني متفاوت مي باشند، ضروري است با پيش بيني كاربري هاي اراضي در آينده، ميزان تغييرات آسيب پذيري آبخوان ها بررسي شود. اهميت اين تحقيق درنظر گرفتن توأمان آسيب پذيري ذاتي آبخوان به روش DRASTIC و تغييرات كاربري اراضي در آينده مي باشد. براي نخستين بار اثر تغييرات كاربري اراضي در آينده بر آسيب پذيري آبخوان هشتگرد براي دوره هاي 2025، 2035 و 2045 بررسي‌شده و با وضعيت موجود سال 2018 مقايسه گرديده است. ابتدا با استفاده از روش زنجيره ماركف در نرم‌افزار TerrSet، تغييرات كاربري اراضي براي سه مقطع زماني 2025، 2035 و 2045 استخراج شد. نقشه كاربري اراضي با استفاده از تصاوير ماهواره لندست براي سال هاي ۱۹۹۸، ۲۰۰۸ و ۲۰۱۸ در نرم افزار 5.3 ENVI انجام شد. نقشه هاي توليدشده به‌عنوان يك پارامتر به روش آسيب پذيري DRASTIC اضافه شده و در نهايت DRASTIC-Lu براي سه دوره پيش بيني گرديد. نتايج نشان مي دهد ميزان آسيب پذيري در كلاس زياد و خيلي زياد در سال 2045، به ترتيب به ميزان 34 درصد و 83 درصد افزايش خواهد يافت. همچنين روند افزايشي ميزان آسيب پذيري در كلاس خيلي زياد براي سه دوره افزايشي بوده و از 14 درصد در سال 2025 به 20 و 83 درصد در سال هاي 2035 و 2045 خواهد رسيد. نتايج اين تحقيق نشان مي دهد براي سال هاي آينده در جهت حفظ منابع آب زيرزميني لازم است اقدامات پايشي ويژه اي در مناطق شمالي و شمال شرقي آبخوان درنظر گرفته شود.