نوسازي تمدن‌اسلامي در عرصه بين‌الملل ، برمبناي آراء وانديشه‌هاي عرفاني امام‌خميني (ره) در شكل‌گيري انقلاب‌اسلامي‌ايران

امام خميني (ره) به عنوان بنيانگذار بزرگ‌ترين انقلاب معنوي‌ و مردمي قرن اخير كوشيد با تكيه برآراء و انديشه‌هاي عرفاني خود به ارائه الگويي از اسلام وحاكميت اسلامي، مكتبي ظلم ستيز، حماسي وعدالت گستر عرضه بدارد. انقلاب اسلامي ايران تنها يك انقلاب سياسي صرف نبود بلكه انقلابي ايدئولوژيك بودكه درآن ديانت عين سياست تلقي گرديد. اين تحول ايدئولوژيك آغاز راه امام براي رسيدن به جهاني سراسر نور و پاكي و زدودن عالم از لوث پليديها وظلمت ها است. اين جستار كوشيده است تا با روش توصيفي تحليلي ضمن توجه به مباني عرفاني امام در شكل گيري انقلاب اسلامي و تشكيل حكومت اسلامي به اين مساله نيز بپردازد كه نقش آراء وانديشه هاي عرفاني امام خميني (ره) در نوسازي تمدن اسلامي در ابعاد جهاني چگونه است؟ در اين راه با استناد به ديدگاه هاي ايشان در خصوص تمدن اسلامي و نگاه جهانشمول اسلام در برپايي حاكميت و الزامات انديشه تمدن ساز اسلامي به اينجا برسدكه انقلاب اسلامي ايران در انديشه بلند امام راحل(ره) مقدمه اي بر احياي تمدن نوين اسلامي بوده، در صورت تحقق الزامات مطرح، توان و ظرفيت عرضه فراملي را دارد و مي تواند زمينه ساز حكومت جهاني حضرت ولي عصر (عج) قرارگيرد.