تحليل دولت شكننده عراق و معماي امنيت در خليج فارس

معماي امنيت به عنوان يكي از دغدغه هاي اصلي كشورها در صحنه بين المللي است كه با افزايش امنيت يك كشور، ساير كشورها روند ناامني را سير خواهند كرد. وظيفه دولتها ارائه كالاهاي سياسي مانند؛ امنيت، امكانات اقتصادي، نظم قانوني و زيرساختارها است. زماني كه دولت اين كارويژهها را نتواند ارائه كند، يك دولت شكننده محسوب مي‌شود. مفهوم دولتهاي شكننده در يك دهه اخير، ازجمله ويژگيهاي برخي كشورهاي خاورميانه شده است. عراق پس از سال 2003، در گروه دولتهاي شكننده قرار گرفته و در طول اين سالها همواره در سطح نامطلوبي از امنيت ارزيابي شده است. براين اساس، سوال اصلي اين است كه، دولت شكننده عراق چه تاثيري بر معماي‌ امنيت در خليج فارس دارد؟ هدف اين نوشتار با استفاده از روش توصيفي –تحليلي، اين است كه به بررسي معماي ‌امنيت در عراق به عنوان دولتي در منطقه خليج ‌فارس پس از سال 2003 بپردازد. يافته هاي پژوهش نشان مي دهد دولت شكننده عراق با برهم ‌زدن نظم عربي منطقه‌اي، زمينه‌سازي افزايش مداخلات نظامي، تاثيرگذاري بر موازنه ‌قواي منطقه‌اي بين ايران و عربستان، زمينه‌سازي گسترش فعاليت‌هاي تروريستي و قاچاق نفت در منطقه، معماي‌ امنيت در خليج ‌فارس را تشديد نموده است.