تأثير قدرت نرم ديپلماسي ورزشي بر روابط ايران و آمريكا : مطالعه موردي ديپلماسي كشتي (1998-2013)

يكي از مباحث مهم در روابط بين‌الملل مفهوم قدرت است. ابتكار جوزف ناي در انفكاك ميان قدرت سخت و قدرت نرم، شكل جديدي به تعاريف مربوط به قدرت داد. ديپلماسي ورزشي به عنوان يكي از كليدي‌ترين شيوه‌هاي شكل‌گيري قدرت نرم به حساب مي‌آيد و كشورها تلاش‌مي‌كنند ازاين طريق راهكارهايي براي كاهش تنش‌ها، تأثيرات سياسي، اقتصادي و اجتماعي با ساير بازيگران در اين عرصه بيابند. حضور پررنگ تيم‌هاي ملي ايران بخصوص كشتي در رويدادهاي بين‌المللي پربيننده مانند بازي‌هاي المپيك، فرصتي به وجود آورده است تا ورزش به كمك ارتقاي جايگاه ايران درساختار جديد جهاني، حتي كاهش تنش با دشمن ديرينه ايران يعني آمريكا بيايد. از اين‌رو پژوهش حاضر به دنبال پاسخگويي به اين پرسش است كه قدرت نرم ديپلماسي ورزشي به‌خصوص ورزش كشتي چه نقشي در مناسبات ايران و آمريكا در سال‌هاي 1998 تا 2013 داشته است؟ بررسي‌ها با استفاده از چارچوب نظري قدرت نرم نشان داد كه فرضيه اصلي درخصوص تأثير كشتي در شكل‌گيري قدرت نرم ديپلماسي ورزشي، در مقاطعي حساس و با كمترين هزينه به بهبود مناسبات ايران و آمريكا كمك كرده است. در اين پژوهش همچنين پيشنهادهايي براي استفاده بهتر از قدرت نرم كشتي جهت كاهش مشكلات در روابط ايران و آمريكا ارائه شده است.