بررسي مقاومت ژنتيكي برخي ارقام نخود (.Cicer arietinum L) ايراني به علف‌كش‌ پرسوئيت

نخود (Cicer arietinum L.) يكي از مهم‌ترين محصولات زراعي در سطح جهان است. نخود پس از لوبيا و نخود فرنگي مهم‌ترين لگوم دانه‌اي فصل سرد است. علف‌هاي هرز يكي از مهم‌ترين تهديد كنندگان توليد نخود در سرتاسر جهان هستند. به‌علت حساسيت نخود به علف‌كش‌ها، عمده‌ي مصرف علف‌كش‌ها به‌صورت پيش‌رويشي بوده و استفاده از علف‌كش‌هاي پس رويشي محدود است. بنابراين، ارقام بومي نخود متحمل به علف‌كش كه انعطاف‌پذيري بالاتري براي استفاده علف‌كش‌هاي پس‌رويشي دارند، براي بهبود بازده اين محصول مورد نياز هستند. در اين پژوهش، با استفاده از روش زيست‌سنجي بذر و واكنش PCR، مكانيسم‌هاي مقاومت ارقام نخود ايراني نسبت به علف‌كش‌ پرسوئيت مورد بررسي قرار گرفت. نتايج اين مطالعه تنوع ژنوتيپي و فنوتيپي قابل‌توجهي را براي تحمل به علف‌كش‌ پرسوئيت بين ارقام مختلف نخود ايراني نشان داد. نتايج بررسي مكانيسم مقاومت ژنتيكي نسبت به علف‌كش‌ پرسوئيت نشان داد كه پروتئين‌هاي هدف اين علف‌كش يعني ALS1 و ALS2 در تمامي ارقام مورد بررسي با هم و با توالي‌هاي مرجع موجود در بانك ژن تفاوتي نداشته و اين اثبات مي‌كند كه مقاومت موجود در ارقام مختلف گياه نخود نسبت به علف‌كش پرسوئيت در اثر مكانيسم مقاومت محل هدف ايجاد نشده و احتمالاً از مكانيسم مقاومت غيرمحل هدف پيروي مي‌كند. ارقام برتر (Bivanij، Aksou، Mansour، TDS-Maragheh90-400 و TDS-Maragheh90-358) حاصل از اين پژوهش مي‌توانند به كشاورزان توصيه شده و همچنين به‌عنوان والد در آزمايش‌هاي بهنژادي براي ايجاد ارقام نخود با مقاومت طبيعي به علف‌‌كش پيشنهاد شوند.