تأثير عوامل فيزيوگرافي بر تنوع زيستي و زي‌توده درختي در جنگل‌هاي نوشهر

در اين پژوهش اثر عوامل فيزيوگرافيك بر تنوع ‏زيستي و زي توده درختي در جنگل هاي سري چهار از حوضه 45 گلبند نوشهر با برداشت 48 قطعه‏ نمونه مربعي شكل چهار آري در فواصل 200 متري روي شش خط نمونه (۱۶۰۰-۱۰۰۰ متري) شمالي-جنوبي انجام شد. در هر قطعه نمونه گونه، تعداد و درصد پوشش درختان و درختچه ها، عوامل فيزيوگرافي شيب (سه طبقه)، جهت (سه طبقه) و ارتفاع از سطح دريا (هشت طبقه) برداشت شد. پوشش علفي با انتخاب پنج قطعه‏ نمونه 25 مترمربعي، چهار زير قطعه‏ نمونه در گوشه ها و يكي در مركز نمونه بررسي شد. بررسي تنوع با شاخص هاي تنوع سيمپسون، غناي مارگالف و يكنواختي شلدون و برآورد زي‌توده به روش آلومتريك انجام ‏شد. نتايج نشان ‏داد كه اختلاف بين همه شاخص هاي تنوع ‏زيستي و مقدار زي توده در شرايط فيزيوگرافي مختلف معني دار بود. با افزايش شيب، ميانگين شاخص هاي تنوع ‏زيستي افزايش يافت. بيشترين مقدار شاخص هاي تنوع سيمپسون در جهت شمال مشاهده شد (0.78). با افزايش ارتفاع (۱۶۰۰-۲۰۰ متر) از سطح دريا، ميانگين شاخص ها كاهش يافت. همچنين، بيشترين مقدار زي توده مربوط به طبقه شيب 60-30 درصد، جهت شرقي (220 تن در هكتار) و طبقه ارتفاعي 1400 متر (268 تن در هكتار) بود. براساس نتايج كلي اين پژوهش، جهت شمال به دليل بالاتر بودن رطوبت بيشترين اثر را بر تنوع گياهي دارد و بيشترين زي توده روي زمين نيز در دامنه ارتفاعي حضور راشستان و در شيب متوسط قابل مشاهده است.