مدل‌سازي عوامل مؤثر بر تغييرات كاربري اراضي شهري كلان‎شهر اهواز

امروزه تغيير كاربري اراضي به چالش بسيار مهم در بسياري از كشورها تبديل شده است كه همگام با رشد شتابان شهري و تحت‌تأثير روند شهرنشيني و نياز شهروندان به كاربري‎هاي متنوع، تغيير كرده است و روند اين تغييرات فرايندي است كه منجر به ايجاد درك صحيح از نحـوه تعامـل انسـان و محـيط طبيعي شده است و اين مسئله در مناطق حساس شهري از اهميت بيشتري برخوردار است. در همين راستا هدف پژوهش حاضر بررسي عوامل مؤثر بر تغييرات كاربري اراضي شهري كلان‎شهر اهواز است. ﺗﺤﻘيﻖ ﺣﺎﺿﺮ از ﻧﻮع كﺎرﺑﺮدي و روش ﺑﺮرﺳي در آن، توصيفي تحليلي اﺳﺖ. حجم نمونه بر اساس نرم‎افزار سمپل پاور، 200 نفر برآورد گرديده است. ﺟﻬﺖ تجزيه‌وتحليل ﭘﺮﺳﺸﻨﺎﻣﻪ‎ها از نرم‎افزارهاي مختلف آماري همچون، SPSS 27 و Amos 24 و با روش‌هاي آماري مدل‌سازي معادلات ساختاري و آزمون T تك‎نمونه‎اي صورت‌گرفته است. نتايج اين پژوهش باتوجه‌به مدل مفهومي آزمون نشان مي‎دهد كه رابطه قوي و معني‎داري بين چهار عامل سياسي حقوقي، كالبدي، اجتماعي جمعيتي و اقتصادي با تغيير كاربري اراضي مشاهده. شده است (05/0 p) و شاخص‌هاي برازش مدل نيز نشان از برازندگي و تناسب داده‎ها با مدل مفهومي و در نتيجه تأييد مدل است. همچنين آزمون تي تك‎نمونه‎اي به‎منظور بررسي ميانگين‎ها نشان داد كه بالاترين ميانگين و در نتيجه بيشترين تأثير بر تغيير كاربري اراضي به ترتيب مربوط به عامل اقتصادي، عامل كالبدي، عامل اجتماعي جمعيتي و عامل سياسي حقوقي بوده است. بر اساس نتايج مي‎توان گفت تأثير عامل‎هاي اقتصادي و كالبدي را زياد دانست و عامل‎هاي اجتماعي - جمعيتي و سياسي -حقوقي تأثير متوسطي بر تغيير كاربري اراضي شهري دارند.