ارزيابي خطر اختلالات اسكلتي-عضلاني در وظايف حمل و جابه‌جايي بيمار با استفاده از روش‌هاي MAPO و 3DSSPP

سابقه و هدف: كاركنان مسئول حمل و جابه‌جايي بيماران در بيمارستان در معرض خطر بروز ناراحتي‌هاي اسكلتي-عضلاني هستند. اين مطالعه با استفاده از روش MAPO و نرم‌افزار 3DSSPP به‌منظور تخمين بار مكانيكي واردشده به كمر كاركنان داراي فعاليت حمل بيمار انجام شد.مواد و روش‌‌ها: در مرحله اول، بخش‌هاي بيمارستان و تعداد كاركناني شناسايي شد كه به صورت دستي بيماران را جابه‌جا مي‌كردند و با شاخص MAPO ارزيابي شدند. به‌منظور شناسايي و ارزيابي عوامل خطر مؤثر در ايجاد آسيب‌هاي كمر در كاركنان از نرم‌افزار 3DSSPP استفاده شد. تحليل نتايج با نرم‌افزار SPSS(version 26) و روش‌هاي آمار توصيفي، آزمون كاي‌دو و آزمون‌هاي همبستگي انجام شد.يافته‌ها: شركت‌كنندگان 24 نفر، شامل 21 مرد و 3 زن با ميانگين سني 35.6 سال بودند. طبق نتايج نرم‌افزار 3DSSPP در 37.5 درصد از افراد برآورد آسيب به ليگامنت بيشتر از حدود مجاز بود. نيروي فشار واردشده بر ديسك مهره‌هاي L4/L5 و L5/S1 به ترتيب در 58.3 و 62.5 درصد از افراد بيشتر از حد مجاز بود. همچنين بر اساس آزمون آماري پيرسون، بين نتايج روش‌هاي MAPO و 3DSSPP همبستگي معني‌داري وجود دارد.نتيجه‌گيري: براي كاهش ابتلا به اختلالات اسكلتي-عضلاني و به حداقل رساندن آن لازم است عوامل مؤثر در جابه‌جايي بيمار مانند ابزار و تجهيزات كمكي، عوامل محيطي و آموزش بهبود يابد و عوامل مؤثر بر اختلالات، حذف يا اصلاح شود.