ارتباط بين سبك زندگي و بار كاري ذهني با ناراحتي اسكلتي-عضلاني: مطالعه موردي در صنعت خودروسازي

سابقه و هدف: ناراحتي و اختلالات اسكلتي-عضلاني مرتبط با كار شايع‌ترين آسيب‌ شغلي است. مطالعه حاضر با هدف بررسي ارتباط مؤلفه‌هاي سبك زندگي و بار كاري ذهني با شيوع ناراحتي اسكلتي-عضلاني در كاركنان يك صنعت خودروسازي انجام شد. مواد و روش‌‌ها: پژوهش مقطعي حاضر بين 303 نفر از افراد شاغلدر يك مجموعه خودروسازي در ايران انجام شد. اطلاعات دموگرافيك، ناراحتي اسكلتي-عضلاني، سبك زندگي و بار كاري ذهني با استفاده از پرسش‌نامه‌هاي دموگرافيك، كرنل، سبك زندگي ارتقادهنده والكر و NASA-TLX جمع‌آوري شد.يافته‌ها: بررسي شيوع ناراحتي اسكلتي-عضلاني نشان داد 70.70 درصد از افراد مطالعه‌شده حداقل در يكي از اندام‌هاي خود ناراحتي اسكلتي-عضلاني دارند. همچنين بين سن و سابقه كاري از مشخصات فردي، مؤلفه‌هاي مسئوليت‌پذيري سلامت و ورزش از متغيرهاي سبك زندگي و مؤلفه‌هاي بار فيزيكي و فشار زماني از زيرمقياس‌هاي بار كاري ذهني با ناراحتي اسكلتي-عضلاني ارتباط معني‌داري وجود داشت (0.05 P). نتيجه‌گيري: نتايج حاصل از مطالعه حاضر نشان داد ناراحتي اسكلتي-عضلاني در صنايع خودروسازي شايع است و متغيرهاي سبك زندگي و بار كاري ذهني ازجمله مهم‌ترين عوامل خطر مؤثر در ناراحتي اسكلتي-عضلاني افراد مطالعه‌شده است. لذا انجام اقدامات كنترلي از طريق حذف و كنترل سطوح عوامل خطر فردي، فيزيكي و شناختي در راستاي كاهش شيوع ناراحتي و اختلالات ضروري است.