كاهش بار ارگونوميكي پرستاران با استفاده همزمان از چرخش شغلي و برنامه ي زمان‌بندي شيفت كاري: رويكرد بهينه‌سازي چند هدفه

اهداف: بيمارستان‌ها، از مهم‌ترين سازمان‌هاي كشور هستند كه از اركان اصلي آن‌ها، پرستاران مي‌‌باشند. حجم كاري بالا و استرس زياد، پرستاران را در معرض آسيب‌هاي زيادي قرار مي‌دهد. به طور معمول، در برنامه‌ريزي و تعيين شيف كاري، به گردش شغلي و ملاحظات ارگونوميكي و سلامت پرستاران توجه نمي‌شود. بي‌توجهي نسبت به اين موضوع باعث افزايش آسيب‌هاي جسمي و روحي و در نتيجه نارضايتي شغلي پرستاران مي‌شود. روش ‌‌‌كار: در اين مطالعه، يك مدل برنامه‌ريزي رياضي دو هدفه ارائه شده است. هدف اول، كمينه كردن بيشينه‌ي بار فيزيكي و هدف دوم كمينه كردن مجموع بار روحي- رواني وارد به پرستاران مي‌باشد. از يك معيار جامع براي ادغام اهداف و رسيدن به يك مدل تك هدفه استفاده شده است. مدل پيشنهادي در يك مطالعه‌ي موردي بكارگرفته شده و پارامترهاي مدل به كمك روش MAPO و پرسش‌نامه‌ي Nordic و همچنين روش (Depression- Anxiety- Stress Scale) DASS كمي شده است. يافته‌ها: برنامه‌ي حاصل از مدل رياضي با برنامه‌ي موجود در بيمارستان مورد مطالعه، كه به صورت دستي انجام شده بود، مقايسه گرديد. نتايج نشان دهنده‌ي كاهش بار ارگونوميكي پرستاران در برنامه‌ي جديد نسبت به وضعيت موجود بود. نتيجه‌گيري: در نظر گرفتن گردش شغلي و تخصيص وظايف به پرستاران همزمان با شيفت‌بندي و زمانبندي پرستاران، امكان كاهش بيشتر مخاطرات شغلي را در مقايسه با روش‌هاي مرسوم، فراهم مي‌آورد.