تأثير محرك‌هاي محيطي و ارگونوميك محيط كار بر رفتار كاركنان با نقش ميانجي سلامت عمومي

اهداف: با توجه به اهميت رفتار كاركنان در سازمان‌هاي خدماتي و تأثير قابل ملاحظه‌ي آن در موفقيت و شكست آن‌ها، پژوهش حاضر به بررسي عوامل محيطي و ارگونوميك مؤثر بر سلامت رواني و رفتار كاركنان يكي از واحدهاي دانشگاه آزاد اسلامي پرداخته است.روش ‌‌‌كار: پژوهش حاضر از نظر هدف، كاربردي و از نظر روش جمع‌آوري و تحليل داده‌ها، توصيفي همبستگي است. جامعه‌ي آماري پژوهش شامل ۳۱۵ كارمند دانشگاه آزاد اسلامي واحد رشت است كه از ميان آن‌ها ۱۹۶ نفر با روش نمونه‌گيري تصادفي انتخاب شدند و داده‌هاي لازم با استفاده از پرسش‌نامه جمع‌آوري گرديد. براي آزمون فرضيه‌ها از مدل‌سازي معادلات ساختاري و نرم‌افزار SMART PLS۳ استفاده شده است.يافته‌ها: بر اساس يافته‌ها، چيدمان محل كار بر استفاده از تجهيزات اداري (۰/۳۸۹)، استفاده از صندلي اداري (۰/۲۵۲) و شرايط محيطي (۰/۵۳۸) محل كار تأثير مي‌گذارد، ولي تأثير چيدمان محل كار بر وضعيت بدني كاركنان در سطح معني‌داري ۵ درصد مورد تأييد قرار نگرفت. همچنين، تأثير وضعيت بدني (۰/۵۸۶)، چيدمان (۰/۴۴۰)، تجهيزات اداري (۰/۴۵۸)، صندلي اداري (۰/۳۴۵) و شرايط محيطي (۰/۵۵۰) بر سلامت عمومي و نيز تأثير سلامت عمومي (۰/۶۹۰) و شرايط محيطي (۰/۱۵۸) بر رفتار كاركنان معني‌دار است. بررسي روابط غيرمستقيم مدل پژوهش نيز نشان مي‌دهد كه چيدمان محل كار از طريق سلامت عمومي و شرايط محيطي بر رفتار كاركنان تأثير مي‌گذارد. چيدمان محل كار به واسطه تجهيزات اداري، وضعيت صندلي اداري، شرايط محيطي و سلامت عمومي بر رفتار كاركنان تأثيرگذار است.نتيجه‌گيري: اثر غيرمستقيم چيدمان محل كار بر رفتار كاركنان از طريق سلامت عمومي داراي بيشترين ضريب تأثير (۰/۳۰۴) بود، بنابراين، با سياستگذاري در بهبود سلامت عمومي كاركنان بايستي به دنبال بهبود رفتار آن‌ها بود.