مقايسه ي خستگي و پاسچر تنه و گردن در حين كار در خياطان با و بدون گردن درد مزمن غير اختصاصي

اهداف: يكي از مشكلات عمده‌ي كارگران، اختلالات اسكلتي عضلاني ناشي از شغل مي‌باشد. هدف از مطالعه‌ي حاضر، مقايسه‌ي خستگي و پاسچر تنه و گردن در حين كار در خياطان با و بدون گردن درد مزمن غيراختصاصي مي‌باشد.روش ‌‌‌كار: در اين مطالعه‌ي مقطعي، تعداد ۳۰ اپراتور خياطي در دو گروه با (۱۵ نفر) و بدون (۱۵ نفر) گردن درد مزمن غيراختصاصي به‌ صورت داوطلبانه شركت نمودند. زاويه‌هاي كرانيوورتبرال، كرانيال و زاويه‌ي شانه در ۳ نوبت (شروع به كار، بعد از ۲ ساعت كار مداوم، بعد از ۴ ساعت كار مداوم) با استفاده از روش فوتوگرافومتريك محاسبه گرديد. خستگي ناشي از كار هم به كمك مقياس Borg اندازه‌گيري شد. براي تحليل داده‌ها از روش واريانس اندازه‌ي مكرر يك‌طرفه و سطح معني‌داري كوچك‌تر مساوي ۰/۰۵ استفاده شد.يافته‌ها: با گذشت زمان، تفاوت معني‌داري بر زاويه‌هاي كرانيوورتبرال، كرانيال و زاويه‌ي شانه (۰/۰۰۱ P) دو گروه مشاهده شد. به‌ طوري‌كه تغييرات پاسچرال تنه و سر و گردن در گروه مبتلا به گردن درد مزمن غيراختصاصي بيش از گروه بدون درد بود. اما در ميزان خستگي، تفاوت معني‌داري بين دو گروه وجود نداشت (۰/۶۳۹ = P). نتيجه‌گيري: به نظر مي‌رسد پاسچر بالاتنه‌ي كارگراني كه به گردن درد مزمن غيراختصاصي مبتلا بودند، در حين كار بيش از ساير افراد دچار تغييرات منفي مي‌شود. لذا پيشنهاد مي‌شود كه بايد حفظ پاسچر مناسب اين افراد در حين كار بيشتر مورد توجه قرار گيرد.