بررسي تهاجم كلامي در گفتمان مجلس ايران از چشم‌انداز بي‌ادبي زباني كالپپر و چارچوب گونه‌شناختي رتوريك ارسطو

در اين پژوهش گزيده‌هايي از گفتمان دوره دهم مجلس ايران (1395ـ1399ش) را با هدف شناسايي و واكاوي بي‌ادبي زباني/ تهاجم كلامي بررسيده‌ايم. با اين هدف، بر دو مبناي نظري ـ بي‌ادبي زباني كالپپر (2011)، و رتوريك ارسطو (كندي، 2007) تكيه داشتيم تا رخدادهاي بي‌ادبي زباني را در متن تعداد برگزيده‌اي از جلسات پرسش مجلس شناسايي نموده، درباره شمول آن دسته از پاره‌گفت‌ها، كه دربردارنده بي‌ادبي‌اند، ذيل هر يك از گونه‌هاي رتوريك ارسطو تصميم‌گيري كنيم. پرسش‌هاي پژوهش عبارت‌اند از: كدام مقوله‌هاي بي‌ادبي كالپپر (2011) و با چه بسامدي در پيكره پژوهش نمود يافته‌اند؟ چند درصد از پاره‌گفت‌هاي دربردارنده بي‌ادبي مشاجراتي، مشاوراتي و يا منافراتي‌‌اند؟ برخي يافته‌هاي پژوهش: در ميان مقوله‌هاي كالپپر (2011: 113ـ193)، از فرمول‌واره‌هاي مرسوم‌شده بي‌ادبي، پرسش/ پيش‌انگاري ناخوشايند و سپس توهين، و از بي‌ادبي‌هاي تلويحي، اظهارات دوپهلو و سپس طعنه بيش از همه نمود يافته‌اند. برخي فرمول‌واره‌ها و بيان‌هاي زباني پربسامد درپيكره، به‌عنوان فرمول‌واره‌هاي مرسوم‌شده بي‌ادبي در گفتمان (دست‌كم آن دوره) مجلس شناسايي و معرفي شدند. 70درصد پاره‌گفت‌هاي دربردارنده بي‌ادبي در متن جلسات پرسش مجلس ايران ذيل گونه مشاجرات و 30درصد ديگر نيز ذيل گونه مشاورات و منافرات دسته‌‌بندي شدند.