عنوان مقاله :
زمين شيمي و خاستگاه زمين ساختي تودههاي گابرويي جنوب رامسر، باختر استان مازندران: شاهدي بر ماگماتيسم جزيره‌هاي اقيانوسي
پديد آورندگان :
رضانياي كماچالي ، وحيد دانشگاه آزاد اسلامي واحد لاهيجان - گروه زمين شناسي , صلواتي ، مژگان دانشگاه آزاد اسلامي واحد لاهيجان - گروه زمين شناسي , مقيمي كندلوس ، علي دانشگاه آزاد اسلامي واحد لاهيجان - گروه زمين شناسي
كليدواژه :
گابرو , سري توله‌ايتي , جزيره‌هاي اقيانوسي , تنوره , مازندران
چكيده فارسي :
گابروهاي تودهاي منطقه بررسيشده بهصورت چند توده كوچك و درون سنگهاي ژوراسيك در بخش‌هاي جنوبي شهرستان رامسر و در امتداد جاده جواهرده رخنمون دارند. گابروهاي بررسيشده در نمونه دستي سنگهايي به رنگ سبز تيره تا سياه‌رنگي هستند. برپايه بررسيهاي سنگنگاري، پلاژيوكلاز و كلينوپيروكسن± اليوين از كانيهاي اصلي اين سنگ‌ها هستند. بافت‌هاي شاخص آنها ساب‌افيتيك و اينترگرانولار هستند. ويژگيهاي زمينشيميايي گابروهاي جنوب رامسر نشاندهنده سرشت توله‌ايتي آنهاست. نمونههاي بررسيشده روي نمودارهاي عنكبوتي بهنجارشده به تركيب كندريت، گوشته اوليه و مورب عادي از عنصرهاي خاكي كمياب سبك غنيشدگي دارند و روندي مشابه با روند بازالت جزيره‌هاي اقيانوسي (OIB) نشان ميدهند. روي نمودار بهنجارشده به تركيب گوشته اوليه از عنصرهاي Th، Nb، Zr و Rb آنومالي منفي نشان ميدهند. اين نمونهها از ذوببخشي10-20 درصدي اسپينل لرزوليت گارنت‌دار در ژرفاي 80 تا 100 كيلومتري پديد آمدهاند. برپايه نمودارهاي زمين‌ساختي، اين گابروهاي از نوع گابروهاي توله‌ايتي جزيره‌هاي اقيانوسي (OIT) به‌شمار مي‌روند. الگوي تكتونوماگمايي پيشنهادي (الگوي پشته فرورانش) نشاندهنده پيدايش گابروهاي بررسيشده در بخش مركزي يك تنوره اقيانوسي در محيط فرافرورانشي نئوتتيسي است. برپايه اين الگو، فرورانش پشته ميان‌اقيانوسي جوان (اقيانوس جنوب درياي خزر به‌سوي جنوب) به زير پوسته قارهاي، پيدايش پنجره سنگكرهاي و نفوذ مذابهاي داغ سستكرهاي به شكل تنوره اقيانوسي را به‌دنبال داشته است.
