سنگ‌زايي و جايگاه زمين‌ساختي توده‏‌هاي آذرين دروني متاآلومين غني از پتاسيم آفتابرو-قليچ‏‌‌كندي (جنوب بويين‏‌‌زهرا): شواهدي از داده‏‌‌هاي ايزوتوپي Sr-Nd

توده‏‌هاي آذرين دروني آفتابرو و قليچ‏‌‌كندي در 40 كيلومتري جنوب‏‌باختري بويين‏‌‌زهرا از توابع استان قزوين جاي دارند و در كمان ماگمايي اروميه - دختر از پهنه‌ ساختاري ايران مركزي رخنمون پيدا كرده‌اند. اين توده‏‌‌هاي متآلومين تركيب حد واسط با سرشت كالك‌آلكالن پتاسيم بالا تا شوشونيتي نشان مي‌دهند. اين سنگ‌ها بيشتر از جنس كوارتز- مونزونيت هستند و در سنگ‏‌‌هاي آتشفشاني و آذرآواري ائوسن تزريق شده‏‌‌اند. برپايه‌ داده‏‌هاي زمين‏‌شيميايي، غني‏‌شدگي از عنصرهاي LREE نسبت به HREE و LILE نسبت به HFSE و كاهش شديد مقدار Nb، Ti و P و افزايش Pb نشانه‌ پيدايش ماگما در پهنه فرورانشي حاشيه‌ قاره‏‌‌اي است. در نمونه‏‌‌هاي منطقه‌ آفتابرو مقدار εNd برابربا 4/1+ تا 2/3+ و نسبت ايزوتوپي 87Sr/86Sr برابربا 0/7047 تا 0/7051 است؛ اما در نمونه‏‌‌هاي قليچ‏‌‌كندي مقدار εNd (1/2- تا 3/2-) كمتر و نسبت ايزوتوپي87Sr/86Sr برابربا 0/7061 تا 0/7063 است. سن مدل (TDM2) براي توده‌ آذرين دروني آفتابرو برابربا 0/492 تا 0/635 ميليارد سال پيش است؛ اما براي قليچ‏‌‌كندي برابربا 0/919 تا 1/07ميليارد سال پيش است. داده‏‌‌هاي زمين‏‌‌شيميايي توده‌ آذرين دروني آفتابرو به‌خوبي گوياي خاستگاه گوشته‏‌‌اي متاثر از سيال‌هاي رهاشده از صفحه‌ فرورانشي هستند؛ ‌اما اين داده‌ها براي توده‌ آذرين دروني قليج‏‌‌كندي نشان‌دهنده‌ اختلاط هيپربوليك يك قطب ماگماي مافيك جدايش‏‌يافته از گوشته با يك قطب فلسيك و يا هضم سنگ‏‌‌هاي پوسته‌ قاره‏‌‌اي نوپروتروزوييك در جايگاه فرورانشي هستند.