رسوخ كيفرگرايي به قلمرو كيفري و تاثير آن بر سياست هاي كيفرزدا

حقوق جزا در طول حيات خود از شيوه هاي مختلفي در پاسخ به جرائم استفاده نموده است. هرچند كه نظام عدالت كيفري درصدد يافتن مناسب ترين شيوه براي پاسخ به جرائم بوده است اما معمول ترين شيوه توسل به سازوكارهاي كيفري بوده است. زماني كه اين شيوه به تعيين مجازات هاي نامتناسب، تشديد كيفرها، سخت گيري در اجراي آنها منجر شود،گفته مي شود كه كيفرگرايي در قلمرو عدالت كيفري رسوخ يافته است. كيفرگرايي به عنوان يكي از معضلات نظام كيفري با نفوذ به سطوح گوناگون جامعه، اعمال هرگونه سياست هاي رفاه گرايانه ي مبتني بر عقب نشيني كيفري را با چالشي اساسي مواجه مي نمايد و زمينه ساز شدت گرايي، امنيت مداري و رويگرداني از سياست هاي كيفرزدا مي شود. به همين جهت لازم است با ارتقا سطح آموزش و استفاده از آموزه هاي كيفرشناسي و همچنين قرار دادن الگوي كمينه گرايي كيفري راهكارهايي جهت رهايي از اين معضل ارائه نمود.