ارزيابي ميزان آگاهي دندانپزشكان عمومي در زمينه تجويز صحيح انواع راديوگرافي در سال 1400

مقدمه: آگاهي مناسب از تجويز صحيح تكنيك‌هاي راديوگرافي به خصوص در ميان دندانپزشكان عمومي جهت تشخيص دقيق مشكلات دنداني و عدم دريافت دوز اضافي اشعه در بيماران حائز اهميت است. بنابراين مطالعه حاضر با هدف ارزيابي ميزان آگاهي دندانپزشكان عمومي شهر رفسنجان در زمينه تجويز صحيح انواع راديوگرافي در سال 1400 انجام شد.روش بررسي: در اين مطالعه‌ توصيفي- مقطعي تعداد 100 پرسش‌نامه‌، توسط دندانپزشكان عمومي شهر رفسنجان جهت سنجش ميزان آگاهي از روش‌هاي راديوگرافي در 9 حيطه‌ مختلف دندانپزشكي تكميل گرديد؛ سپس ميزان آگاهي دندانپزشكان در اين 9 حيطه‌ي مختلف بر حسب سن، جنسيت و سابقه‌ كاري با استفاده از نرم‌افزارversion 16  SPSS و آزمون‌هاي آماري independent sample t- test  وANOVA  مقايسه شد (0/05=α). نتايج: در اين مطالعه 53 نفر (53%) از دندانپزشكان مرد و 47 نفر (47%) زن بودند. بيشترين ميزان پاسخ صحيح و نمره‌، مربوط به آگاهي در مورد راديوگرافي در اطفال (90%)، پانوراميك (83%) و بايت‌وينگ (75%) بود و كمترين ميزان نمره‌، مربوط به سوالات حيطه‌ي پريودنتال (40%) بود. درمجموع 12% آگاهي ضعيف، 42% آگاهي متوسط و 46%آگاهي خوب داشتند. ميزان نمره كلي آگاهي در دندانپزشكان مرد (67%) به طور معني‌داري بالاتر از زنان (60%) بود. با افزايش سابقه‌ كاري ميزان آگاهي دندانپزشكان نسبت به تجويز صحيح تكنيك‌هاي راديوگرافي به‌طور معني‌داري كاهش مي‌يافت. (p=0.039). نتيجه‌گيري: با وجود اينكه ميزان آگاهي دندان‌پزشكان عمومي شهر رفسنجان در زمينه تجويز صحيح راديوگرافي در بيشتر زمينه‌ها در حد خوب ارزيابي شد؛ اما لزوم آموزش در بعضي حيطه‌ها در دوره‌هاي بازآموزي براي ارتقاي سطح آگاهي دانش دندانپزشكان همچنان لازم به‌نظر مي‌رسد.