ارزيابي رضايتمندي از كيفيت زندگي با استفاده از تكنيك هاي برنامه‌ريزي (مطالعه موردي: روستاهاي بخش نارنجستان شهرستان سوادكوه شمالي)

پژوهش حاضر با رويكرد توصيفي – تحليلي در پي بررسي وضعيت رضايتمندي از كيفيت زندگي در روستاهاي شهرستان سوادكوه شمالي است. به‌منظور دستيابي به اين هدف ابتدا پرسشنامه اي كه دربرگيرنده معيارها و گويه هاي مربوط به كيفيت زندگي بوده، تنظيم شد. روايي آن از طريق نظر كارشناسان و پايايي آن از طريق ضريب آلفاي كرونباخ (0.863) مورد سنجش قرار گرفت. سپس از طريق روش كوكران و با توجه به تعداد خانوارها (2496 خانوار) 346 پرسشنامه (حجم نمونه) جهت پاسخگويي بين سرپرستان خانوار توزيع شد. براي تجزيه و تحليل اطلاعات جمع آوري شده در مرحله اول وزن معيارهاي پژوهش با استفاده از تكنيك آنتروپي شانون و در مرحله دوم وضعيت رتبه‌بندي و رضايتمندي ساكنان از كيفيت زندگي با استفاده از تكنيك كوپراس مشخص شد. نتايج پژوهش بيانگر آن است كه كيفيت زندگي 8 روستا از 15 روستاي مورد مطالعه رضايتمند نيست. دو روستاي فرامرزكلا و برنجستانك به ترتيب با نمرات كوپراس 56.42 و 43.8 درصد در وضعيت رضايتمندي متوسط از كيفيت زندگي قرار دارند. همچنين 20 درصد از روستاهاي مورد مطالعه، يعني سه روستاي ايوك، بورخيل و بشل ضمن قرار گرفتن در رتبه‌هاي اول تا سوم با نمرات كوپراس 100، 98.56 و 92.39 درصد در وضعيت رضايتمندي كامل از كيفيت زندگي قرار دارند. بنابراين با توجه به اينكه بيشتر روستاهاي مورد مطالعه در وضعيت كيفيت زندگي مناسبي قرار ندارند، لزوم برنامه ريزي و توجه جدي به اين روستاها بايد در اولويت قرار گيرد.