بررسي نقش دانش زيست محيطي در شكل‌گيري رفتار محيط زيست‌ گرايانه زنان تسهيلگر روستايي سازمان جهاد كشاورزي استان قم

علي رغم نقش مهمي كه زنان تسهيلگر روستايي مي توانند در توسعه پايدار محيط زيست ايفا كنند، توجه كمي به رفتارهاي محيط زيست گرايانه آنان و عوامل مؤثر بر آن شده است. براي پر كردن اين خلاء پژوهشي، تحقيق حاضر با اضافه كردن دانش زيست محيطي به نظريه رفتار برنامه‌ريزي شده، يك مدل پژوهشي براي مطالعه رفتار محيط زيست گرايانه زنان تسهيلگر روستايي تدوين كرده است. جامعه آماري اين پژوهش را 120 نفر از زنان تسهيلگر سازمان جهاد كشاورزي استان قم تشكيل مي دهد كه به روش تمام ‏شماري مورد مطالعه قرار گرفتند. ابزار گردآوري داده ها پرسشنامه است. روايي ظاهري و محتوايي پرسشنامه با نظر متخصصان و پايايي آن نيز از طريق برآورد مدل اندازه گيري و ضريب آلفاي كرونباخ ارزيابي و تأييد شد. نتايج مدل يابي معادلات ساختاري نشان داد كه نگرش زيست محيطي و هنجارهاي ذهني با قصد محيط زيست گرايانه رابطه مثبت و معني داري دارند. همچنين رابطه بين قصد و كنترل رفتاري درك شده با رفتار محيط زيست گرايانه معني دار بود. نتايج همچنين نشان داد كه دانش زيست محيطي با نگرش زيست‏ محيطي، هنجارهاي ذهني، كنترل رفتاري درك شده و قصد محيط زيست گرايانه رابطه مثبت و معني‏داري دارند.