بررسي تأثير سرمايه ‌اجتماعي بر كيفيت زندگي خانوارهاي روستايي مورد مطالعه: دهستان كوير شهرستان خليل‌آباد، استان خراسان رضوي

امروزه سرمايه اجتماعي روستايي يكي از اجزاي ثروت ملت ها است كه مي تواند به عنوان يك عامل مؤثر در افزايش و كارايي ساير اشكال سرمايه (انساني، اقتصادي، كالبدي) نقش برجسته اي را ايفا نمايد. دراين ميان، روستاها بستري مناسب براي شكل گيري اين نوع از سرمايه است، چراكه اين نوع از سرمايه توانسته است كيفيت زندگي خانوارهاي روستايي را تحت الشعاع قرار دهد. هدف پژوهش حاضر، بررسي تأثير سرمايه اجتماعي بر كيفيت زندگي خانوارهاي روستايي است. اين پژوهش به لحاظ هدف، كاربردي و ازنظر روش، توصيفي – همبستگي است. جمع آوري داده ها به دو صورت اسنادي و ميداني (پرسش نامه) انجام شد. جامعه آماري پژوهش شامل سرپرستان خانوار در روستاهاي دهستان كوير واقع در شهرستان خليل آباد از توابع استان خراسان رضوي هست كه بر اساس فرمول كوكران حجم نمونه 319 خانوار محاسبه و به صورت تصادفي ساده توزيع شد. براي تحليل داده ها از تكنيك شانون، كوپراس، مدل سار و رگرسيون گام به گام استفاده شد. در اين پژوهش، شاخص اعتماد با استفاده از تكنيك شانون، بيشترين امتياز (0/8226) و شاخص شبكه محلي، كمترين امتياز (0/6633) را به خود اختصاص داد. نتايج تحليل رگرسيون نشان داد از بين چهار مؤلفه سرمايه اجتماعي، مؤلفه اعتماد با توجه به مقادير بتا، بيشترين اثر را بر بهبود كيفيت خانوارهاي روستايي دارد.