چالش‌هاي امنيت غذايي در ميان خانوارهاي روستايي استان بوشهر

امروزه يكي از مهم‌ترين چالش‌هاي بشر، دستيابي به امنيت غذايي در سراسر دنيا است، مفهومي كه به معناي وجود غذاي ايمن، مغذي و كافي براي همه است. بنابراين پژوهش حاضر با هدف بررسي چالش‌هاي امنيت غذايي در ميان خانوارهاي روستايي استان بوشهر انجام شد. جامعه آماري پژوهش شامل كليه خانوارهاي روستايي دو شهرستان‏ دشتستان و تنگستان در سال 1399 بود. حجم نمونه با استفاده از جدول كرجسي و مورگان 380 نفر (سرپرست خانوار) به دست آمد. ابزار اصلي پژوهش، پرسش نامه‏اي بود كه روايي آن توسط پانل متخصصان و پايايي آن توسط ضريب آلفاي كرونباخ تأييد شد. نتايج گروه‏بندي امنيت غذايي در ميان خانوارهاي روستايي نشان داد كه بيش از 60 درصد خانوارهاي روستايي داراي ناامني غذايي هستند. علاوه بر اين، نتايج نشان داد كه مهم ترين چالش امنيت غذايي خانوارهاي روستايي استان بوشهر، «افزايش قيمت مواد غذايي» و «ضعف سيستم حمايت از بخش كشاورزي» است. همچنين بر اساس نتايج تحليل عاملي، چالش‏هاي امنيت غذايي در هفت عامل شامل چالش‏هاي كشاورزي و زيست محيطي، چالش‎‏هاي اقتصادي و حمايتي، چالش‏هاي بازاريابي، چالش‏هاي فرهنگي و حرفه‏اي، چالش‏هاي اجتماعي، چالش‏هاي تكنولوژيكي و چالش‏هاي اقليمي طبقه‏بندي مي‌شود كه در مجموع 62 درصد از واريانس كل عامل‏ها را تبيين نمودند.