ارزيابي نقش متغيرهاي پنهان فردي در پذيرش سياست‌هاي مديريت تقاضا (نمونه موردي: طرح ترافيك زوج يا فرد در تهران)

مشكلات ناشي از استفاده‌ي خودروي شخصي منجر به توسعه‌ي سياست‌هاي مديريت تقاضا شده است، كه نتيجه‌ي آن مي‌تواند كاهش استفاده از خودروي شخصي باشد. سياست‌هاي مديريت تقاضا را مي‌توان در سطح كلان به دو دسته‌ي سخت و نرم تقسيم‌بندي كرد. پذيرش عمومي سياست‌هاي نرم راحت‌تر است، اما افراد نسبت به پذيرش سياست سخت مقاومت مي‌كنند. هدف از پژوهش حاضر، سنجش مقاومت افراد به پذيرش سياست كاهش استفاده از خودروي شخصي است. هدف مذكور با بررسي ميزان پذيرش سياست كاهش استفاده از خودروي شخصي در قالب تغيير رفتار سفر با گردآوري بيش از ۵۰۰ پرسش‌نامه به صورت تصادفي در ميان شهروندان تهراني در محدوده‌ي طرح زوج يا فرد و محدوده‌ي طرح ترافيك در سال ۱۳۹۶ سنجيده شده است. با استفاده از مدل لوجيت چندگانه به بررسي تغيير رفتار افراد در پذيرش سياست‌هاي كاهش استفاده از خودروي شخصي در دو دوره‌ي كوتاه‌مدت (۱ هفته‌يي) و ميان‌مدت (۱ ماهه) پرداخته شده است. نتايج نشان مي‌دهند كه ارزش‌ها و هنجارهاي فردي از عوامل مؤثر در تغيير رفتار كاربران در هر دو دوره‌ي كوتاه‌مدت و ميان‌مدت است.