آينده‌نگاري مقاصد گردشگري ورزشي بر اساس رهيافت سناريو (مطالعه موردي: استان اصفهان)

زمينه و هدف: توجه به آينده، يكي از مهم‌ترين مؤلفه‌هاي پايداري مقاصد گردشگري ورزشي است؛  اما اين موضوع تاكنون به‌خوبي در مطالعات موجود واكاوي نشده است. لذا هدف پژوهش حاضر، تحليل آينده مقاصد گردشگري ورزشي بر اساس شناسايي عوامل و پيشران‌هاي منتهي به سناريوهاي محتمل و ممكن تا افق زماني 1410 مي‌باشد كه از طريق يك مطالعه موردي در استان اصفهان انجام‌شده است. روش شناسي: روش تحقيق اين مطالعه، از نظر هدف، از نوع كاربردي، ازنظر مسير انجام، از نوع پيمايشي است. داده‌هاي پژوهش با استفاده از سه روش مصاحبه، مرور ادبيات نظري و پرسشنامه‌هاي وزن‌دهي شده گردآوري شد. جامعه آماري تحقيق شامل 14 نفر از متخصصين حوزه گردشگري ورزشي بودند كه به روش هدفمند انتخاب شدند. تحليل داده‌ها با استفاده از روش‌هاي تحليل ساختاري در نرم‌افزار ميك مك و روش تحليل سناريو انجام گرديد. يافته ها: يافته‌ها نشان داد سيستم گردشگري ورزشي استان اصفهان يك سيستم ناپايدار مي‌باشد كه در آينده به تغييرات آني متغيرهاي داراي عدم قطعيت بالا وابسته خواهد شد. بر اساس شناسايي چهار عدم قطعيت بحراني و پنج عامل از پيش معيّن، درمجموع 16 سناريو ايجاد شد كه شامل دو سناريوي غيرمحتمل، پنج سناريوي ناسازگار، سه سناريو با احتمال وقوع ضعيف، چهار سناريوي با احتمال وقوع متوسط و دو سناريو با احتمال وقوع قوي است.نتيجه گيري و پيشنهادات: نتيجه نهايي اين بود كه فقدان سياست‌گذاري واحد و منسجم باقابليت به‌روزرساني مداوم و پويا در سطح ملي، منجر به آسيب‌پذير شدن مقاصد گردشگري ورزشي استان اصفهان شده است. لذا مهم‌ترين راهبردها و اقدامات برنامه‌ريزي آينده، بايستي حول محور سياست‌گذاري در سطح استاني متمركز شود.