پروژۀ تطهير فرهنگ شنيداري و ميدان موسيقي در دهۀ شصت ايران

موسيقي همواره بخشي چالش‌برانگيز در ايران پساانقلاب بوده است و اين مسئله به دهۀ شصت ايران، اولين دهۀ پس از پيروزي انقلاب 57، باز مي‌گردد كه مقالۀ پيش رو با هدف واكاوي آن نوشته شده است. چگونه موسيقي ايران با تاريخ به‌ارث‌رسيده از دوران پهلوي در ميدان رخداد انقلاب و دهۀ شصت دچار دگرگوني شد؟ براي پاسخ به اين پرسش به سراغ موسيقي‌دان‌هاي آن دهه از ايران رفتيم تا چالش‌هاي توليد شكل جديد موسيقي را در قالب سرود و آهنگ‌هاي انقلابي بررسي كنيم. به‌سبب اهميت مسئلۀ پخش موسيقي، تجربۀ زيستۀ دو نفر از نوار كاست‌فروش‌هاي آن دوران را هم در اين بحث شريك كرديم. نتايج نشان داد كه در گذار از جامعۀ آميخته با فرهنگ غربي ايران پهلوي به امت اسلامي با فرهنگ جهادي و انقلابي موسيقي ديگر نمي‌توانست آوايي براي بزم و طرب باشد؛ بلكه بايد آواز جنگ و انقلاب و جهاد را سر مي‌داد. از‌اين‌رو، ساختار توليد و مصرف موسيقي ضرورت و همتي فوري را براي تطهير فرهنگ شنيداري ايران به وجود آورد.