برآورد فرسايش- رسوب حوضه آبريز سراب سيكان با استفاده از مدل RUSLE

امروزه فرسايش خاك به عنوان يكي از مباحث مهم مديريت حوضه هاي آبريز در سطح ملي و جهاني مطرح مي باشد. در اين پژوهش به منظور شناسايي توزيع مكاني فرسايش خاك و توليد رسوب در حوضه‌ي آبريز سراب سيكان از معادله‌ي جهاني اصلاح شده هدر رفت خاك استفاده شده است. با استفاده از داده هاي بارندگي 17 ساله (1397-1380)، اطلاعات خاك شناسي و مدل رقومي ارتفاعي با تفكيك 10 متري هر يك از فاكتورهاي فرسايندگي (R)، فرسايش پذيري (K)، شيب و طول شيب (LS) و حفاظت خاك (P) در محيط ArcGIS تهيه شدند. از سنجنده ي ماهواره سنتينل 2 نيز جهت استخراج و تهيه فاكتور پوشش گياهي حوضه (C) در محيط نرم افزار ENVI 5.3 استفاده شد. در نهايت با تركيب اين فاكتورها در محيط نرم افزار ArcGIS مقدار فرسايش حوضه محاسبه گرديد سپس با روش هاي مختلف نسبت تحويل رسوب (SDR) ميزان رسوب توليد شده در حوضه به دست آمد. نتايج نشان داد كه مقدار فرسايش در سطح حوضه از 0/003 تا 248/4 تن در هكتار در سال در سطح پيكسل متغير بوده و ميانگين هدر رفت خاك در حوضه 22/3 تن در هكتار در سال مي باشد. در بين فاكتورهاي مدل، فاكتور LS با ضريب همبستگي 0/92=R^2 بيش ترين تأثيرگذاري در فرسايش خاك را نشان داد. همچنين مقدار نسبت SDR با روش هاي مختلف بين 0/12 تا 0/36 محاسبه گرديد كه پس از تلفيق با نقشه فرسايش، بار رسوب حوضه محاسبه شد. ميانگين بار رسوب با روش بويس 2/8 تن در هكتار در سال مي باشد كه نسبت به روش هاي ديگر به مقدار رسوب ايستگاه (1/65 تن در هكتار در سال)  نزديك تر مي باشد.