ارائه الگوي مديريت استعداد درسازمان هاي اطلاعاتي

چكيدهزمينه و هدف: امروزه مهم‌ترين دغدغه مديران توسعه منابع انساني، حفظ و توسعه استعدادهاي سازماني است و مديريت استعدادها در خوشنام‌كردن سازمان‌ها تأثير حيرت‌انگيزي داشته است. مديريت استعداد نشان‌دهنده‌ تغيير رويكردي از مديريت منابع انساني سنتي به مديريت منابع انساني نويني است كه دربرگيرنده‌ توجه به نخبگان سازمان است؛ هدف از پژوهش حاضر ارائه الگوي مديريت استعداد در سازمان‌هاي اطلاعاتي است.روش‌شناسي: تحقيق حاضر از لحاظ هدف كاربردي، از نظر شيوه‌ گردآوري اطلاعات توصيفي- پيمايشي و از نظر ماهيت تركيبي از نوع كيفي و كمي است. جامعه‌ آماري در بخش كيفي شامل مديران و كارشناسان مجرب است كه تعداد 14 خبره به‌عنوان نمونه براي مصاحبه انتخاب شد؛ همچنين در بخش كمي جامعه آماري شامل مديران مياني سازمان‌هاي اطلاعاتي به تعداد 350 نفر است كه حجم نمونه 183 نفر تعيين گرديد. داده‌هاي تحقيق با روش كتابخانه‌اي و ميداني و با استفاده از ابزار مصاحبه و پرسش‌نامه گردآوري شده است. براي تجزيه و تحليل داده‌ها در بخش كيفي از رويكرد داده‌بنياد و در بخش كمي از روش معادلات ساختاري استفاده شده است.يافته‌ها و نتيجه‌گيري: يافته‌هاي حاصل الگوسازي معادلات ساختاري، حاكي از آن است كه مديريت استعداد شامل پنج عنصر همچون استعداديابي داخلي، استعداديابي خارجي، اجتماعي‌سازي، توسعه و نگهداري استعدادهاست؛ همچنين، سه عامل از قبيل برند كارفرما، فرهنگ سازماني و رهبري تحول‌آفرين نيز به‌عنوان عوامل مؤثر بر مديريت استعداد شناسايي شدند. در اين ميان سبك رهبري تحول‌آفرين، بيشترين ميزان اهميت را در زمينه‌ اثرگذاري بر مديريت استعداد دارد و برند كارفرما و فرهنگ سازماني از نظر تأثير بر مديريت استعداد، در رتبه‌هاي بعدي اهميت قرار دارند.