آسيب‌شناسي فرايند تحليل اطلاعاتي در سازمان‌هاي اطلاعاتي- امنيتي

زمينه و هدف: در دنياي امروز مقوله‌ انتخاب اطلاعات مفيد از ميان انبوه اخبار و اطلاعات جمع‌آوري‌شده و تحليل درست آن، به‌منظور پيش‌آگاهي از روند آينده‌ پديده‌هاي تحت بررسي براي رسيدن به موقعيت اشراف اطلاعاتي، مسئله اصلي سازمان‌هاي اطلاعاتي محسوب مي‌شود. چراكه سرعت، پيچيدگي و تنوعي پديده‌هاي امنيتي موجب شده سازمان‌هاي اطلاعاتي با شگفتي‌ها و وقايع غيرمنتظره مواجه شوند كه گاهي منجر به شكست اطلاعاتي مي‌شود؛ بنابراين هرچه قدرت تحليل در اين سازمان‌ها افزايش يابد، امكان مديريت تغييرهاي در‌هم تنيده‌ امنيتي نيز بيشتر مي‌گردد. براين اساس بايد براي استفاده‌ مناسب از اين ابزار كارآمد، فرآيند آن را به‌گونه‌اي بهينه‌سازي كرد كه با گذشت زمان پاسخ‌گوي تغييرهاي فراوان دنياي اطلاعات و امنيت باشد. روش‌شناسي: در اين پژوهش برآنيم تا با مصاحبه‌ نيمه‌ساختاريافته با خبرگان و نخبگان جامعه‌ اطلاعاتي، آسيب‌هاي محتمل فراروي تحليل اطلاعاتي در اين سازمان‌هاي را مورد واكاوي قرار دهيم؛ بدين‌منظور از روش داده‌بنياد بهره‌گيري شده است. نتايج گوياي آن است كه اهم آسيب‌ها در حوزه‌ تحليل اطلاعاتي عبارت‌اند از: فقدان دكترين و سياست پايدار در فرايند تحليل اطلاعاتي، سياست‌زدگي و شناخت غلط، فقدان سامانه‌ هشدار، ناكارامدي ساختاري، ضعف دانشي و فنّاوري اطلاعاتي، ضعف مهارتي نيروي انساني، شتاب‌زدگي و روزمرگي و سطحي‌نگري، عدم استفاده از سرمايه‌هاي اطلاعاتي.