اركان جهت ساز بهره گيري از منابع و مخبرين در جرم يابي

زمينه و هدف: در جوامع غربي شاهد آن هستيم كه مشاركت مردم با دستگاه‌هاي امنيتي و اطلاعاتي بر اساس دو عنصر حفظ نظم و امنيت و نيز عنصر پاداش مادي صورت مي‌پذيرد و با توجه به فرهنگ حاكم بر جامعه كه فرهنگي مادي است در خيلي از مواقع كارساز است. در مقابل جوامع مادي، جوامع ديني قرار دارند. در ادبيات حكومت‌هاي ديني، كارگزاران حكومتي خود را نسبت به ارزش‌هاي مادي و معنوي مردم مسئول مي‌دانند و آنچه كه قابل‌اغماض و چشم‌پوشي نيست، ارزش‌هاي حاكم بر نظام است. در اين حكومت‌ها مشاركت‌هاي مردمي در حوزه‌هاي مختلف شئون زندگي از‌جمله جرم‌يابي نه امري ممدوح بلكه وظيفه‌اي ديني و شرعي به‌حساب مي‌آيد. دستگاه‌هاي مسئول در اين‌گونه جوامع به‌عنوان مدافع اصلي ارزش‌هاي جامعه به حساب مي‌آيند و به‌همين خاطر، بايد برخي اركان جهت‌ساز را در زمينه‌ مشاركت‌هاي مردمي در جرم‌يابي رعايت كنند؛ بنابراين هدف پژوهش حاضر، بررسي اركان جهت‌ساز بهره‌گيري از منابع و مخبرين در فرايند جرم‌يابي است.روش‌شناسي: اين مقاله از نظر هدف كاربردي و با روش توصيفي-تحليلي انجام شده است. اطلاعات مورد نياز با مطالعه‌ منابع كتابخانه‌اي و با ابزار فيش‌برداري جمع‌آوري و تحليل شده است.يافته‌ها و نتيجه‌گيري: براساس نتايج به‌دست آمده، اركان جهت‌ساز بهره‌گيري از منابع و مخبرين در جرم‌يابي شامل مؤلفه‌هاي نظير مباني ديني و فقهي، فرامين، مباني قانوني و چشم‌انداز فراجاست كه همگي بر لزوم بهره‌گيري از منابع و مخبرين در جرم‌يابي با رعايت اصول و مقررات مربوطه تأكيد داشته‌اند.