نوآوري يادگيري معكوس: رويكردي نوين در آموزش‌هاي ضمن‌خدمت در سازمان‌هاي اطلاعاتي-امنيتي

زمينه و هدف: در سياست‌گذاري‌هاي آموزشي چند سال اخير سازمان‌هاي اطلاعاتي- امنيتي كشور، محيط‌هاي آموزشي يادگيرنده‌محور ارزشمند تلقي شده‌اند. هدف پژوهش حاضر نيز تبيين و تحليل يكي از اين نوع محيط‌هاي يادگيري است كه بر اساس ويژگي‌هاي يادگيري فعال فنّاورانه طراحي شده است. اين رويكرد نوين كه به يادگيري معكوس شهرت يافته، از محبوبيت روزافزوني در ميان متخصصان تعليم و تربيت برخوردار شده است؛ ولي تاكنون، در سطح بين‌المللي هيچ‌گونه پژوهش كيفي در اين خصوص در سازمان‌هاي اطلاعاتي- امنيتي ارائه نشده است؛ بنابراين، شناخت فرايندها، دستاوردها و چالش‌هاي موجود در اين نوآوري،‌ به مربيان و ذي‌نفعان آموزش‌هاي ضمن‌خدمت در اين سازمان‌ها كمك خواهد كرد تا آن را به درستي به‌كار گيرند.روش‌شناسي: اين پژوهش در قالب سه سؤال پژوهشي و با بهره‌گيري از طرح پژوهش پديدارشناسانه و تحليل محتواي استقرايي 59 مقاله انگليسي Q1 و Q2 نمايه‌شده در پايگاه علمي Web of Science بين سال‌هاي 2012 تا 2021، به مطالعه، دسته‌بندي و تفسير محيط‌هاي يادگيري طراحي‌شده بر اساس نوآوري يادگيري معكوس پرداخته است.يافته‌ها و نتيجه‌گيري: نتايج نشان مي‌دهد فرايندهاي كلاس درس معكوس همراه با دستاوردهاي مثبت براي كاركنان، مربيان، برنامه‌ درسي و به‌طور كلي براي مراكز آموزشي بوده و مي‌تواند در ترويج و ارتقاي مهارت‌هاي يادگيري و شايستگي‌هاي قرن بيست و يكمي كاركنان و همچنين، توسعه‌ فنّاوري‌هاي يادگيري و سواد اطلاعاتي ايشان مؤثر باشد. در عين حال، وجود چالش‌هاي فنّاورانه و غيرفنّاورانه موجود در اين محيط‌هاي يادگيري، مي‌تواند باعث بي‌اثرشدن اين كلاس‌ها گردد. ضمن اينكه، نتايج اين پژوهش، نياز به انجام كار پژوهشي عميق بيشتر براي رفع مشكل‌هاي كاركنان، مربيان و مراكز آموزشي سازمان‌هاي اطلاعاتي در هنگام به‌كارگيري يادگيري معكوس را برجسته مي‌كند؛ بر اين اساس، پيشنهادهاي پژوهشي نيز براي پژوهش‌هاي آينده ارائه شده است.