مدلسازي جاذب ديناميكي ارتعاش در سيستمهاي لوله‌كشي با استفاده از نرم‌افزار CAESAR II

ارتعاشات خارج از محدوده مجاز در سيستمهاي لوله‌كشي فرآيندي به دليل ايجاد بارهاي نوساني منجر به خستگي، شكست و در نهايت توقف در توليد مي‌شود. مطالعه حاضر بر روي كاهش ارتعاشات در يك سيستم لوله‌كشي واقعي در پالايشگاه نفت انجام شده است. سيستم با در نظر گرفتن دامنه جابجايي ماكزيمم لوله و فركانس مربوطه در نرم‌افزارCAESAR II مدلسازي شده و تنشهاي وارد بر فلنجها و تكيه‌گاهها، فركانسهاي طبيعي و شكل مودهاي سيستم در تحليل ديناميكي استخراج مي‌گردد. جهت كاهش ارتعاشات، تير يكسرگيردار با جرم متمركز در انتها كه در اين مقاله beam DVA نام‌گذاري مي‌شود، به عنوان جاذب ارتعاش طراحي و سپس كل مجموعه در نرم‌افزار CAESAR II مدلسازي مي‌گردد. نتايج مدلسازي نشان مي‌دهد استفاده از beam DVA با مشخصات بهينه مي‌تواند منجر به كاهش 73% درصدي دامنه جابجايي در لوله شود. جهت صحه‌گذاري بر نتايج، beam DVA ساخته و در سيستم لوله‌كشي واقعي نصب مي‌شود. اندازه‌گيري‌هاي تجربي نشان مي‌دهد با نصب beam DVA سطح ارتعاشات لوله به ميزان %69 پايين مي‌آيد. لذا تطابق قابل قبولي مابين نتايج مدلسازي و تجربي وجود دارد.