چيستي فلسفه معماري اسلامي (تحليل فلسفه مضاف در معماري مبتني بر تئوري ديده‌باني)

عدم توجه به‌جايگاه فلسفه معماري اسلامي به عنوان يك علم واسطه بين فلسفه مطلق اسلامي و علم معماري باعث شده است؛ اكثر پژوهشگران بسياري از مؤلفه‌هاي پژوهشي را بدون واسطه روش‌شناختي به فلسفه مطلق پيوند داده و حاصل اين امر را فلسفه معماري اسلامي معرفي نمايند؛ درحالي‌كه فلسفه معماري اسلامي يك فلسفه مضاف است كه فلسفه مطلق صرفاً مباني آن را تأمين مي‌كند؛ لذا عدم توجه به شناخت دقيق فلسفه مضاف معماري و روش‌شناسي توليد آن، بستر نظريه‌پردازي براي توليد علم معماري را مخدوش مي‌نمايد. بر اين اساس پژوهش حاضر در تلاش است با روش توصيفي – تحليلي به معرفي يكي از روش‌شناسي‌هاي توليد فلسفه مضاف (تئوري ديده‌باني) پرداخته و چيستي فلسفه معماري اسلامي را مبتني بر اين تئوري شفاف نمايد و در اين راستا فلسفه معماري با دو رويكرد تاريخي و منطقي معرفي مي‌شوند كه هر يك از آن‌ها نيز بر دو قسم خواهد بود: قسم اول، فلسفه‌اي است كه بر توليد اثر و واقعيت معماري تمركز دارد و قسم دوم، فلسفه‌اي است كه بر علم معماري به معناي دانش رشته‌اي مي‌پردازد كه حاصل آن‌ها چهار نوع فلسفه مضاف معماري تحت تئوري ديده‌باني خواهد بود كه دراين‌بين فلسفه مضاف علم معماري نقش اصلي و سهم زيادي در توليد علم معماري اسلامي دارد كه پژوهش حاضر دست‌يابي به آن را با مدل پيشنهادي تركيبي (تاريخي و منطقي) معرفي مي‌نمايد.