تأثير اميد به زندگي در بدو تولد بر جريان ورود سرمايه‌گذاري مستقيم خارجي

امروزه يكي از مهم‌ترين بسترهاي افزايش تعاملات اقتصادي در عرصه‌هاي بين‌الملل، انتقال فناوري‌هاي نوين و تداوم رشد اقتصادي، سرمايه‌گذاري مستقيم خارجي مي‌باشد؛ زيرا دستيابي به رشد و توسعه اقتصادي در هر كشور مستلزم تشكيل سرمايه براي تأمين منابع‌ مالي مورد نياز است. بنابراين پژوهشگران تشويق مي‌شوند تا متغيرهاي خاصي را به‌منظور تسهيل در جذب سرمايه‌گذاري مستقيم خارجي جستجو نمايند كه ازجمله اين متغيرها اميد به زندگي در بدو تولد به‌عنوان شكل خاصي از سرمايه انساني است. با توجه به چنين ضرورتي هدف پژوهش حاضر بررسي تأثير اميد به زندگي در بدو تولد بر جريان ورود سرمايه‌گذاري مستقيم خارجي در 47 كشور برتر توليد كننده علم براي بازه زماني 2011 الي 2020 مي‌باشد. بدين منظور الگوي پژوهش حاضر بر اساس رهيافت داده‌هاي تابلويي پويا برآورد شد و نتايج نشان داد كه همه متغيرهاي موردمطالعه از جمله اميد به زندگي در بدو توليد به‌عنوان شاخصي از سلامت جمعيت با ضرايب تخميني متفاوت بر سرمايه‌گذاري مستقيم خارجي اثر مثبت و معنادار دارند؛ بنابراين به سياست‌گذاران پيشنهاد مي‌شود به‌منظور جذب سرمايه‌گذاري مستقيم خارجي در ﻛﻨﺎر ﺳﺎﻳﺮ سياست‌هاي ﺟﺬب، ﺳﻴﺎﺳﺖ ﺗﻮﺳﻌﻪ ﻣﻨﺎﺑﻊ اﻧﺴﺎﻧﻲ از ﻗﺒﻴﻞ ﺳﻴﺎﺳﺖ ارتقا ﺑﻬﺪاﺷـﺖ و سلامت جمعيت را از طريق افزايش بودجه بخش سلامت و دستيابي به امكانات زيربنايي بهداشتي را در دستو كار قرار دهند تا سلامت و اميد به زندگي مردم را بهبود بخشند و از اين طريق جذب سرمايه‌گذاري مستقيم خارجي به كشور را تسهيل نمايند.