بررسي جامعه‎شناختي رابطه شبكه‌هاي اجتماعي مجازي و مشاركت سياسي

اگرچه توسعه ‌تكنولوژي‌هاي ارتباطي موجب شكل‌گيري اجتماعات شبكه‌گونه‌ آنلاين در فضاي مجازي شده و در رفتارهاي فردي و اجتماعي مردم تاثيرات عميقي گذاشته است، اما تحقيقات تجربي انگشت‌شماري را مي‌توان سراغ گرفت كه موضوع آن‌ها، بررسي چگونگي پيوند و تاثير اين شبكه‌هاي نوپديد بر رفتار مشاركت‎جويانه شهروندان در امور سياسي باشد. پژوهش حاضر به اين سوال مي‌پردازد كه آيا شبكه‌هاي اجتماعي مجازي مي‌توانند بر مشاركت سياسي دانشجويان تاثيرگذار باشند؟ فرضيه پژوهش از طريق پرسشنامه در ميان دانشجويان دانشگاه قم به آزمون تجربي گذاشته شد. اعتبار پرسشنامه‌ مذكور مبتني ‌بر آماره آلفاي كرونباخ است. داده‌ها از طريق نرم افزار SPSS تحت محيط ويندوز، تجزيه و تحليل شدند. با تقسيم شبكه‌هاي اجتماعي به سه بعد افقي، عمودي و انسجام اجتماعي و درنظرگرفتن پنج وجه از مشاركت سياسي، يعني: انتخاب‎كنندگي (سطح يك)، نظارت سياسي (سطح دوم)، انتخاب‎شوندگي (سطح سوم)، دخالت و مشاركت در اصلاحات درون‏ساختاري (سطح چهارم) و اقدام و عمل براي تغييرات بنيادين نهادهاي سياسي (سطح پنجم)، جامعه‌ي آماري انتخاب‌شده مورد بررسي قرار گرفت. يافته‌هاي تحقيق نشان مي‌دهند كه شبكه‌هاي افقي داراي بيشترين تاثير، و شبكه‎هاي عمودي داراي كم‌ترين تاثير در مشاركت سياسي كاربران شبكه‌هاي اجتماعي مجازي هستند. پژوهش حاضر از نوع مطالعات همبستگي، و طرح آن با توجه به روش جمع‎آوري داده‎ها از نوع پس‎رويدادي است.