بررسي ميزان كشندگي ناشي از بيماري هاي كوويد19 در گروه هاي پرخطر و ارتباط آن با شرايط اقليمي (مطالعه موردي شهر اصفهان _ ايران)

زمينه و هدف: بيماري زمينه اي نقش مهمي در شدت و ميزان مرگ و مير ناشي از كوويد19 دارد. از طرفي عوامل محيطي مانند شرايط اقليمي مي توانند بر پويايي بسياري از بيماري هاي عفوني تأثير بگذارند. هدف كلي اين پژوهش تعيين ميزان كشندگي ناشي از كوويد19 در گروه هاي پرخطر و ارتباط آن با شرايط اقليمي در شهر اصفهان از اسفند 1398 تا پايان آذر ماه 1399 بود. مواد و روش ها: در بازه مورد مطالعه تعداد افراد بصورت سرشماري وارد مطالعه شدند (81881 نفر).  براي گرداوري داده ها از فرم جمع آوري اطلاعات، شامل وضعيت فرد از نظر شدت بيماري و بستري، به همراه اطلاعات جمعيت شناختي (سن و جنس) و نوع بيماري آنها استفاده شد. همچنين پارامترهاي اقليمي از جمله ميانگين دما، رطوبت نسبي، بارش و سرعت باد در طول مدت مطالعه، به تفكيك هر ماه از سايت اداره هواشناسي اصفهان اخذ گرديد و دادهها توسط نرم افزار SPSS و در سطح معناداري 0/05 تجزيه و تحليل شدند. يافته ها: تعداد افراد مبتلا در آبان 1399 با تعداد 20130 در صدر ماه‌هاي مورد مطالعه بود. بين متغيرهاي دما، رطوبت نسبي و بارش با ميزان ابتلا رابطه معناداري وجود نداشت. اما ميانگين سرعت وزش باد با ميزان ابتلا، رابطه معكوس معناداري داشت. بين متغيرهاي شرايط اقليمي با ميزان كشندگي ناشي از كوويد19 رابطه معناداري وجود نداشت. نتيجه گيري: نتيجه رگرسيون پوآسون روي كل افراد پر خطر (داراي بيماري زمينه اي) جهت بررسي ميزان كشندگي بر حسب ماه بجز در مورد متغير بارش، براي ساير متغيرها معني دار بود.