رابطه دشواري در تنظيم هيجان و سبكهاي والدگري مادران، با نشانه هاي رفتار مخرب فرزندانشان

مقدمه: پژوهش حاضر با هدف بررسي رابطه ي دشواري در تنظيم هيجان مادران و نشانه هاي رفتار مخرب فرزندان با واسطه ي سبكهاي والدگري مادران (شامل: فرزندپروري مثبت، عدم ثبات در قواعد رفتاري با فرزند، و ضعف در نظارت و راهنمايي) انجام پذيرفت. روش: اين پژوهش توصيفي همبستگي و از نوع مدل يابي معادلات ساختاري بود. جامعه آماري مادران دانش‌آموز پسر مقطع ابتدايي در شهرستان شيراز بود. 4 مدرسه ابتدايي پسرانه دولتي به روش خوشه‌اي مرحله‌اي تصادفي انتخاب گرديد. اين مدارس مجموعا 54 كلاس داشتند. از هر كلاس 4 تا 5 نفر به تصادف انتخاب شد و ابزارهاي پژوهش شامل مقياس دشواري‌هاي تنظيم هيجاني، پرسشنامه فرزندپروري آلاباما فرم كوتاه، و سياهه علائم مرضي كودك فرم والدين به صورت بسته‌هاي پستي به دانش آموزان داده شد تا پرسشنامه ها را به مادران خود بدهند. در مجموع 234 پرسشنامه جهت بررسي در تحقيق مورد استفاده قرار گرفت. به منظور ارزيابي مدلهاي مفروض از روش معادلات ساختاري نرم افزار SPSSوAMOS استفاده گرديد.يافته ها: يافته‌هاي پژوهش نشان داد دشواري تنظيم هيجاني در مادران هم به صورت مستقيم و هم به واسطه عدم ثبات رفتاري، ضعف در نظارت و راهنمايي و روشهاي فرزندپروري مثبت مادران، رفتارهاي مخرب فرزندان را پيش بيني مي كند. نتيجه گيري: بر اساس نتايج مدلسازي معادلات ساختاري، سبك هاي والد گري مادران نقش واسطه اي سهمي بين دشواري تنظيم هيجاني مادران و رفتارهاي مخرب فرزندان دارد. تدوين برنامه هايي به منظور افزايش مهارت تنظيم هيجاني مادران، و سبكهاي فرزندپروري مي تواند باعث كاهش رفتارهاي مخرب در فرزندان شود.